📔 عنوان: : قیامت و حشر ✍ نویسنده: بحث و گفت‌وگو پیرامون عالم آخرت و زندگی پس از مرگ، تنها کنکاش از موضوعی دینی و اعتقادی نیست، بلکه علاوه بر آگاهی از بخش اصلی و عمیق زندگی و خارج ساختن آن از چهره‌ای مخوف و وحشت‌آور، می‌تواند باز دارندۀ نفس از آلودگی‌ها و طغیان‌ها، کنترل کنندۀ جامعه از ناهنجاری‌ها، نیرو بخش انسان در تحمل مصائب و سختی‌ها و در یک کلام مربّی و مهذّب فرد و جامعۀ انسانی باشد. و این هدف وقتی عملی‌تر می‌گردد که این مباحث با رویکردی اخلاقی، با مستندات قرآنی و روایتی توأم شود. امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه در وصف قیامت و خروج از قبر می‌فرماید: ۞ اَبْکی لِخُروجی مِنْ قَبری عُریاناً ذَلیلاً حامِلاً ثِقْلی عَلیٰ ظَهْری اَنْظُرُ مَرَّهً عَنْ یَمینی وَ اُخْریٰ عَنْ شِمالی اِذِ الْخَلائِقُ فی شَأْنٍ غَیْرِ شَأْنی؛ ۞ گریه می‌کنم برای روزی که از قبر خارج می‌شوم، در حالی که برهنه و ذلیلم و بار سنگین اعمالم بر دوشم سنگینی می‌کند، چپ و راستم را نگاه می‌کنم که کسی هست من را کمک دهد؟ می‌بینم همه به خود مشغول‌اند و گرفتار کار خودشان هستند و توجهی به من ندارند. ۞ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ «۳۸» ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ «۳۹» وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْها غَبَرَةٌ «۴۰» تَرْهَقُها قَتَرَةٌ «۴۱» ۞ در آن روز چهره‌هایی درخشان‌اند«۳۸» خندان و شادان‌اند«۳۹» و در آن روز چهره‌هایی است که بر آن‌ها غبار نشسته «۴۰» و آن‌ها را تاریکی پوشانده است. «۴۱» چهره‌ها متفاوت است. برخی نورانی و خندان که به آن‌ها بشارت بهشت داده شده، ولی بعضی دیگر غبار ذلت بر آن‌ها نشسته و در تیرگی فرو رفته‌اند. www.modiryar.com @modiryar