بسم الله الرحمن الرحیم
" فی کل ایام دھرکم نفحات ألا فتعرضوا لها"
اولین فرزند خانواده بودم و ۱۰ سال طول کشید تا از تنهایی در بیام؛ با تمام بچگی
معمولاً میگفتم:
امیدوارم سالم باشه، دختر یا پسر مهم نیست ولی خواهر بهتره چون هیچوقت
نمی تونم یکی رو مثل خواهرم بدونم ولی میشه حس برادری رو با بقیه تجربه کرد؛
شاید به اشتباه
خیلیها رو برادر خطاب کرده باشم یا شاید هم گاهی اون حس رو نسبت به یکی که
هم سن و سال خودمه واقعاً تجربه کرده باشم ولی هیچوقت نمیتونستم بفهمم برادر بزرگتر
داشتن یعنی چی....
سلام برادرم
فکر میکنم شما برادری و بزرگتری کردن رو خیلی خوب معنا کردین؛ به خوبی شادی و غم، خنده و گریه و اخم و لبخند، کار و استراحت و تفریح و درس خوندن کنار و به معنای واقعی کلمه "همراه" ما.
گاهی چقدر از خود گذشتگی کردین و به خاطر ما چه کارها که نکردین؛ کارهایی که شاید نسبت
بهش تمایل چندانی نداشتین ولی انجامش دادین چون "خاطرِ ما" براتون عزیز بوده.
زندگیتون رو به پای ما گذاشتین، شاید بیشتر از خودمون دغدغه رشد و حل مشکلاتمون رو داشتین و دارین.
به جرأت میگم شما یکی از نفحات و موهبتهای الهی نسبت به من هستین و
بهرهمندی از شما طوری که خدا رو راضی کنه واقعا سخته!
میخوام بابت تمام کارهای کرده و نکردم ازتون حلالیت بطلبم و بابت سفید کردن موهاتون عذرخواهی کنم.
اما با این حال خواهش میکنم هوای این داداش کوچیکتون رو خیلی داشته باشین که راه
نرفته زیاد داره...
از خدا برای وجود شما و از پدر و مادرتون بابت تربیت چنین عزیزی متشکرم و به خدا
میگم میدونستیم خیلی خفنی، نیازی به قدرت نمایی نبود!
امیدوارم هرچه سریعتر یه قدمی برای عمو شدن من بردارین
که دلم برای عروسی تنگ شده و در ادامه میخوام بدونم عمو شدن چه شکلیه :)
انشاءالله که باعث افتخارتون در دنیا و آخرت بشیم. تولدتون مبارک🌺
برای برادرم
✍️
#معین
۵ بهمن ۱۴۰۱