بـیتـو سرگردان و حیرانم، غافله گـم کردهای در بیـابـانـم؛
بـیتـو مریض و غـافـل از طبـیـبـانـم . . .
بدون تـو،
زنـدگـی زندهگـانـی نیست، زمستان را بهـاری نیست؛
بـه جنت میروم یـا کـه جهنم ؟
میدانم بـدون تـو امیدی نیست . . .
«
مهجور»
#معین
#خوشرقصے
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲