📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الهمزة «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ (۱) الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (۲) یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (۳) کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ (۴) وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ (۵) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (۶) الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ (۷) إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ (۸) فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ (۹) » [وای بر هر بدگوی عیبجویی * که مالی گرد آورد و برشمردش * پندارد که مالش او را جاوید کرده * ولی نه قطعاً در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد * و تو چه دانی که آن آتش خردکننده چیست؟ * آتش افروخته خدا (یی) است * (آتشی) که به دلها می‌رسد * و (آتشی که) در ستونهایی دراز آنان را در میان فرامی گیرد * در ستونهای کشیده و طولانی ] 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» را در نمازهای واجب خود بخواند، خداوند فقر را از او دور می‌کند و برایش روزی فراهم می‌آورد و مرگ ناگوار را از او دفع می‌کند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۵ 🔵سلیمان دیلمی به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گفت: معنای کلام خداوند عزّ و جلّ: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» چیست؟ ایشان فرمود: کسانی که در حقّ خاندان حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم بد گفتند و از ایشان عیب جویی کردند و در جایگاهی نشستند که خاندان حضرت محمّد - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - برای آن مقام سزاوارتر از آن‌ها بودند. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۵۴، ح ۱ 🔵محدث جلیل القدر علی بن ابراهیم قمی در تفسیر این سوره نقل می کند: این فرموده خدای تبارک و تعالی: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ» یعنی کسی که به مردم بهتان می‌زند و فقیران را حقیر می‌پندارد «لُّمَزَةٍ» کسی است که زمانی که فقیر و گدایی را می‌بیند، سر و گردن می گرداند و خشمگین می‌شود. اما این فرموده خدای متعال: «الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ» مالی را فراهم آورد و در گوشه ای نهاد. سپس فرمود: «یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ» می‌پندارد که مالش او را جاوید می‌کند و پایدارش می‌دارد. اما این فرموده خدای متعال: «کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ» حطمة، آتشی است که هر چیزی را خرد می کند. سپس فرمود: «وَمَا أَدْرَاکَ» ای محمّد! «مَا الْحُطَمَةُ، نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ، الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ» آتشی که بر دل‌ها شعله ور می‌شود؛ ابوذر غِفاری - که خداوند از او راضی و خشنود باد - گفت: به متکبّران نوید دهید که بر سینه هایشان داغ می گذارند و پشت هایشان را بر زمین می‌کشند. اما این فرموده خدای متعال: «إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ» بر آنان فرو بسته شده است. سپس فرمود: «فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ» وقتی ستونهایی بلند، آنان را در میان گیرد، به خدا سوگند پوستهایشان را می‌خورد. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۳ 🆔 @mohadesin_marefat_110