اگر فصل فراق از دفتر ایام گم می‌شد، چه کم می‌شد؟ چه می‌شد این ورق را پاره زین تقویم می‌کردند؟ این بیت نغز از حسین منزوی‌ست. در نگاه اول متوجه یک ایراد وزنی فاحش می‌شویم؛ شاعر در مصراع اول بیت، به اندازه یک رکن از وزن خارج شده است. در واقع وزن این بیت به این شکل است: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن حال اگر از مصرع اول، عبارت "فصل فراق" را برداریم، وزن شعر درست می‌شود. مضمون مصرع نیز به همین موضوع اشاره دارد. و این‌گونه شاعر زیرکانه فرم را با مضمون همراه ساخته است. پس درمی‌یابیم که حسین منزوی تعمدا دست به چنین شگردی زده. #محمد_قریشی https://eitaa.com/mohamadghorayshi/206