برخی، روایات فوق را با مواردی كه از پیامبر و ائمه هدی نقل شده است به این معنا كه با جذامیان هم غذا شده‌اند، در تعارض دانسته و در تلاش برآمده‌اند با توجیهاتی نه چندان موجه، این روایات را سازش دهند و این در حالی است كه بیماری جذام دو گونه است؛ یك نوع آن خشك و مسری نیست؛ و نوع دیگر مسری هستند. لذا جذامیانی كه بیماری مسری دارند از ورود به شهرها و میان مردم منع می‌شدند، به احتمال زیاد جذامیانی كه با معصومین(علیهم السلام) هم غذا شده‌اند، بیماری‌شان مسری نبوده است. مردم به لحاظ اشمئزازی كه نسبت به چهره و بدن آن‌ها دارند، از بیماران جذامی غیرمسری نیز دوری می‌كنند؛ لذا این امر چیزی از بزرگواری معصومین(علیهم السلام) نمی‌كاهد، بلكه مقام علمی ایشان را به رخ می‌كشد. بر این اساس جذامیانی كه توصیه شده از آنان دوری شود، كسانی هستند كه بیماری‌شان مسری است، اما پیام روایت این است كه در صورت عدم آگاهی از نوع جذام، اصل بر مسری بودن است و باید از فرد بیمار دوری شود. نه تنها اسلام به واقعیتی با عنوان سرایت معتقد است، بلكه اصل را در بیماری، مسری بودن آن می‌داند، مگر خلافش معلوم شود. نبی مكرم اسلام همچنان كه امر به دوری از بیماران مسری می‌فرمود، خود نیز بدان عمل می‌كرد، به طوری كه نقل شده است كه آن حضرت از همسری كه دچار درد خاصی از چشم می‌شد، دوری می‌فرمود (کنزالعمال، ج۷، ص۱۳۰) ✔️توصیه به فاصله اجتماعی همان پیامبر خوش برخورد و رحمهً للعالمین اگر لازم باشد حتی توصیه به فاصله اجتماعی میکند. فاصله فیزیکی که جای خود دارد، حتی لازم باشد میفرماید به برخی بیماران حتی نگاه هم نکنید. به این حدیث توجه کنید: «به افراد مبتلا به خوره زیاد نگاه نكنید و وقتی با آنان گفت‌وگو می‌كنید، به‌ اندازه یك نیزه از آنان دور باشید» (بحارالانوار، ج۶۲، ص۸۳). این كه می‌فرمایند زیاد به آن افراد نگاه نكنید جنبۀ بهداشت روانی دارد، چرا كه نگاه به این افراد می‌تواند موجب آسیب‌های روانی شود، اما فاصلۀ لحاظ شده هم جالب توجه است، چرا كه طول یك نیزه حدود دو متر است و این اندازه میزانی است كه امروز هم برای جلوگیری از سرایت بیماری توسط متخصصین توصیه می‌شود. جالب است که همانطور که حفظ روحیه بیمار مهم است، حفظ روحیه و سلامت روان افراد سالم هم اهمیت دارد. حالا این سخنان را بگذارید پای اصرارهای مکرر عزیزانی که نه خودشان واکسن میزنند و نه فرزندانشان. حتی بزرگشان در سخنرانی اش امر به قیام کرده و کل جریان را سوء تفاهمی بیش نمی‌داند اما توقع دارند همه جا باشند و حضور داشته باشند و مردم از مراوده با آنان (که بیشترین احتمال بیماری و سرایت را دارند) ذره ای ترس و استرس به خود راه ندهند. چه برسد به اینکه مردم بخواهند به اندازه یک نیزه از آنان دوری کنند!!