بسم الله الرحمن الرحیم نقدی بر «روش استفتاء و صدور حکم جواز تعطیلی شنبه‌ ها» از دفتر آیت الله جوادی آملی «حفظه الله» الف. تطبیق تاریخ ورود استفتاء و تاریخ صدور حکم! تاریخ ورود استفتاء به دفتر؛ ۲۶ اردیبهشت بوده است. (مستند به مُهر بالای برگه استفتاء) تاریخ صدور حکم؛ ۲۶ اردیبهشت بوده است. (مستند به مُهر پایین برگه استفتاء) نتیجه؛ یعنی همان روز ورود استفتاء به دفتر مرجعیت، حکم صادر شده است. ب. طرح چند سوال مهم! سوال اول: بررسی «اسناد و ادلّه‌ی میزان تاثیر هماهنگی با تعطیلی کفار در اقتصاد کشور، خصوصا در مهار تورم» واقعا چقدر فرصت می‌طلبد؟ سوال دوم: بررسی «قصد محتمل طراحان این طرح مسئله‌دار در تشبّه به تعطیلات ایدئولوژیک مخالفین و کفار» چقدر فرصت می‌طلبد؟ سوال سوم: «مفروض‌داشتن لزوم دو روز تعطیلی در هفته، برای بازار و امور مملکت مسلمین» از کدام ادلّه ناشی شده است؟! حتما برای این میزان تعطیلی که مجموعش می‌شود ۱۰۴ روز در سال، از سوی نهاد مرجعیت، ادلّه‌‌ مقبول و کافی عقلی و نقلی باید وجود داشته باشد. اگرچه می‌دانیم که صدور جواز این میزان تعطیلی کسب و کار، بازار و اداره‌ی امور مسلمین، از سویی یقینا مبنای فقاهتی ندارد و از سویی مخالف صریح با قانون اساسی(اصل ۱۷؛ یعنی انحصار تعطیلی رسمی هفته در جمعه‌ها) است؛ اما به هر حال، بررسی این ادلّه چقدر فرصت می طلبد؟ سوال چهارم: آیا دفتر معظم‌له، تمام احکام را اینچنین با سرعت نور بررسی و صادر می‌کنند؟! حتی چنین استفتاء مهم و موثر و مسئله‌سازی را؟! سوال پنجم: آیا شایسته نیست که نسبت به حفظ آبروی نهاد مرجعیت شیعه، توجه بیشتری به خرج دهیم؟!