به بهانه ۶ آبان ماه پایان ۵۲ سالگی و آغاز یک سال بیشتر پیر شدن... یک عمر کنارتان به صد شوق،خندیدم و طی راه کردم پنجاه و دوسال عمر خود را با دست خودم تباه کردم شعر آیه روح بخش جان شد،بزم شعرا حرای احساس پیغمبر دوستی گزیدم،افسوس که اشتباه کردم هر دست دراز دوستی شد،یک خنجر سخت آبدیده پهلوی دریده ام گواه است بر آنچه که اشک و آه کردم هر کس که عصای دست من شد،پایش ز جفای چاله پیچید از مکر برادران جان بود روزی که هوای چاه کردم........ هر چند گلایه ها زیادند، تکرار گلایه ناسپاسی است یاران که تمام بد نبودند، العفو که من گناه کردم #محمد_رضا_کاکایی @mohammadrezakakaei