حکمرانی حجاب به‌مثابه دخالت حکومت در امر اجتماعی
🖌 مهدی عبداللهی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از زمانی که دولت شهید رئیسی #لایحه_حمایت_از_خانواده_از_طریق_ترویج_فرهنگ_عفاف_و_حجاب را تصویب و به مجلس ارائه کرد، افراد متعدد سیاسی، فرهنگی، روشنفکر و روحانی و نهادهای متعدد خارجی تا سازمان ملل با بیانات مختلف به آن حمله کردند و اکنون که این لایحه به تصویب نهایی رسیده و در شرف اجراست، این هجمه‌ها شدت گرفته است. تهاجم دشمنان ایران اسلامی و خائنان در لباس دوست به این لایحه جای تعجب ندارد، چراکه اقتضای دشمنی همین است که هر آنچه به سود کشور و ملت عزیز وطن باشد، با آن مخالفت کنند چنان‌که جنگ نظامی را بر ما تحمیل کردند، تحریم‌های ظالمانه اقصادی وضع کردند و... اما جای تعجب از اندیشمندان وطنی و دوست‌داران خودی است که هنوز فهم مسئله برایشان دشوار است. کنار هم نهادن چند مسئله روشن و انکارناپذیر می‌تواند دخالت حکومتی در امر حجاب را به‌روشنی فهم‌پذیر کند.
1️⃣ ضرورت وجود حکومت برای تنظیم‌گری زیست اجتماعی
اندیشمندان فراوان از جمله فیلسوفان اسلامی با تقریرهای مختلف از ضرورت زیست جمعی انسانها سخن گفته‌اند. هیچ انسانی به تنهایی توانایی برآوردن همه نیازهای مادی و معنوی خود را ندارد، از این رو، انسانها محتاج همیاری و بهره‌مندی از یکدیگرند تا دستاوردها و حاصل تلاش خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و از این راه، خواسته‌های متعدد خویش را تأمین کنند. اما روشن است که این دادوستد منافع و خدمات نیازمند تنظیم‌گری است. اگر زمام امر به دست یکایک ما انسانها باشد، هر یک دوست داریم از انواع و اقسام منابع طبیعی و خدمات انسانی به نحو حداکثری بهره‌مند شویم، بی‌آنکه چیزی را از دست بدهیم. هیچ کس ناخشنود نمی‌شود اگر بتواند بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای، از منابع طبیعی و مصنوعات انسانی به طور رایگان بهره‌مند شود. اما ناگفته روشن است که تحقق چنین فرضی در کوتاهترین زمان ممکن، به نزاع آدمیان و در نهایت فروپاشی زیست جمعی منتهی خواهد شد. اینجاست ضرورت تشکیل نهاد حکومت برای تنظیم‌گری روابط اجتماعی هویدا می‌شود. اگر انسانها نیازمند زیست جمعی‌اند، زیست جمعی به علت عدم امکان ارضای همه خواسته‌های معقول و نامعقول افراد جامعه نیازمند تنظیم‌گری است.
2️⃣ ضرورت قانون برای تنظیم‌گری زیست اجتماعی
اگر ضرورت حکومت در زندگی اجتماعی برای تنظیم روابط میان افراد جامعه است، حاکمان بیش از هر چیزی نیازمند قوانینی مستحکم و روشن هستند که به سامان آوردن زیست جمعی در گرو پای‌بندی افراد جامعه به آن قوانین است. صرف وجود حکومت به مثابه یک نهاد سخت‌افزاری و تصاحب مناصب حکومتی از سوی افرادی به نام حاکمان، ضامن شکل‌گیری روابط متناسب میان افراد جامعه نیست، بلکه تحقق این امر در گرو وجود نرم‌افزاری به اسم قانون است که حکومت و حاکمان ضمانت اجرایی شدن آن هستند. حاصل آن که، تنظیم‌گری مناسبات و روابط میان افراد جامعه توسط حکومت نیازمند وجود قوانین اجتماعی است.
3️⃣ ضرورت اجرای قوانین اسلامی توسط حکومت اسلامی
فیلسوفان سیاسی درباره ویژگی‌های قوانین حاکم بر زیست جمعی و منبع وضع این قوانین سخن گفته‌اند. اما بنا بر فلسفه سیاسی اسلامی، همان طور که تشکیل حکومت اسلامی در جامعه مسلمانان امری ضروری است، بنا بر دلایل عقلی و نقلی، نرم‌افزار اداره جامعه توسط این حکومت نیز احکام نورانی دین مبین اسلام است. اسلامیت حکومت به این است که صاحبان مناصب و زمام‌داران بر پایه معیارهای اسلامی و پای‌بندی به آموزه‌های اسلامی برگزیده شوند و مهمتر از آن، در امر حکومت و فرمان راندن بر مردم نیز بر اساس قوانین اجتماعی اسلام عمل کنند. حاکمان اسلامی اجازه ندارند امور کشور را بر اساس رأی شخصی خود یا دستورالعمل فلان نهاد بین‌المللی یا کنوانسیون منطقه‌ای یا... اداره کنند، بلکه برای تنظیم روابط اجتماعی متعدد در ساحتهای مختلف اقتصادی، حقوقی، تربیتی، سیاسی و... تنها قوانین دین جهانی و جاودانه اسلام مرجعیت دارند. و درست به همین جهت است که قوانین جزئی مصوب از سوی نمایندگان مجلس نیز باید توسط شورای نگهبان به‌مثابه اسلام‌شناس بررسی و عدم مخالفت آنها با احکام اسلامی تأیید شود.
ادامه دارد...👇
●➼┅═❧═┅┅───┄
🆔 @MAbdullahi