💢 راجر پنروز (Sir Roger Penrose)، برنده ی جایزه نوبل( همکار استیون هاوکینگ در زمینه ریاضیات وفیزیک سیاه چاله ها ) و کسی که شاید 80 سال از عمر 93 ساله اش را با فیزیک و ساینس سر کرده است، نظر خودش را درباره ی محدوده ی توانایی ساینس بیان کرده است او می نویسد: "در نهایت، فیزیک تنها میتواند بخش‌هایی از واقعیت را توصیف کند که مستعد پذیرش ریاضیات باشد." 💢 آیا ریاضیات تنها زبان طبیعت است و نخواهیم توانست در آینده سیستم دیگری برای توصیف طبیعت کشف کنیم؟ 💢 کشف کورت گودل در توصیف ناتمامیت در ساینس چه تاثیر شگرفی بر ذهن افرادی مثل پنروز گذاشته که برخلاف ساینتیست های قبل در افکار پوزیتیویستی خود تعدیل کرده اند و با قبول ضعف ساینس فروتنانه تر از اسلاف خود اظهار نظر می کنند؟ 💢 چرا هنوز با این همه تغییرات در توصیف ساینس در غرب ، دانشگاه ها و اساتید ما متحجرانه بر تعابیر چند صد ساله خود از ساینس تاکید داشته و انتقادات بر این مقوله را برنمی تابند؟ 💢 وظیفه من معلم در این دوران چه می تواند باشد؟ 👈 شکی نیست که فیزیک مهم است، اما همانطور که از اثبات های گودل برآمد و پنبه کارهای فرگه را رشته کرد و خواب برتراند راسل را آشفته،درک همین موضوع است که چیزهای مهم زیادی درباره‌ی واقعیت (جهان) می‌توانند وجود داشته باشند که فیزیک نیستند و از حیطه فیزیک و ساینس فراتر هستند! اطلاعات بیشتر:👇👇 مجموعه علم ساینس/ محمد محسنی بیدگلی آدرس کانال: @mohsenibidgoli