💢 کمی استرس برای شما خوب است!
🔻یرکس و دادسن دو روانشناس بودند که تصمیم گرفتند موشها را برای یافتن غذا تحت فشار و استرس قرار دهند. به این ترتیب موشها را در هزارتوها میگذاشتند و راه درست را سفید و راه نادرست را سیاه میکردند. موشها به مرور یاد میگرفتند کدام راه درست و کدام نادرست است. اما تصمیم گرفتند اگر موش راه نادرست را انتخاب کرد، اندکی شوک برقی به او بدهند. تنبیه با شوک برقی، استرس موش را بالا میبرد و البته عملکرد موش نیز بهتر میشد و راه را سریعتر تشخیص میداد.
🔻 به مرور شوک را افزایش دادند، و استرس موش افزایش مییافت. با افزایش استرس عملکرد مدام بهتر و بهتر میشد تا آنکه استرس از مرز مشخصی بالا رفت، آنجا بود که عملکرد کاهش مییافت. به عبارت دیگر استرس متوسط بهترین عملکرد را ایجاد میکرد و استرس خیلی کم یا خیلی زیاد، عملکرد را نابود میکرد. موشها به خاطر راه اشتباه با شوک تنبیه میشدند، اما آیا تشویق هم چنین است؟ نینا مازار و همکاران کاناداییاش آزمایشهایی را در خصوص پاداش و افزایش آن انجام دادند.
🔻 آنها در آزمایششان به افراد برنده در بازیهای فکری، پاداش میدادند. نتایج نشان میداد رفتار آدمها دقیقا مشابه نتایج موشها است؛ یعنی ابتدا استرسِ به دست آوردن پاداش منجر به بهبود عملکرد و با افزایش میزان پاداش، استرس زیادتر شده و عملکرد کاهش مییابد!
3 درس بزرگ از استرس :
1) شرکت در آزمونها:
🔹 اگر مدتی است در آزمونی شرکت نکردهاید، سریعتر آزمون مرتبط با شغل یا اهداف خود را انتخاب کنید و برای آن ثبتنام کنید؛ حتی اگر آزمون زبان انگلیسی باشد که به آن نیازی ندارید!
🔹 آزمونها خصوصا آزمونهای شغلی یکی از مهمترین ابزارهای استرسآفرینی است که نه شکست در آنها زندگی شما را نابود میکند و نه موفقیتاش زندگی شما را تغییر عجیبی میدهد، اما همین استرس اندک است که عملکرد شما را ارتقاء میدهد. هرچند سازمان سنجش در کشور ما مشغول کنکور برگزار کردن است، و خیلی زمان برای ارتقاء چنین مسخرهبازیهایی ندارد!
2 ) استرسسازهای خودخواسته:
🔹 تمایل سازمانهای دولتی و غیردولتی و شرکتهای بزرگ برای انتشار گزارشهای دورهای (۶ماهه یا یکساله) از عملکردشان، یکی از مهمترین ابزارهای پاسخگویی در دنیای توسعهیافته است. صاحبان سهام شرکتها خوب میدانند که این گزارشها اغلب زمینههای پنهانکاری مورد نیاز برای رشد قیمت سهامشان را در کوتاهمدت کم میکند؛ اما سود بلندمدت و جلوگیری از شکستهای بزرگ است که آنان را به این سمت سوق میدهد که مدیرانشان را مجبور کنند تا گزارشهای داوطلبانه دورهای منتشر کنند.
🔹 اگر کسبوکار خود را دارید، داوطلبانه شروع به انتشار گزارش عملکرد خود کنید و بر روی سایت خود قرار دهید تا به معجزهی این استرس اندک پی ببرید. اگر در سازمانی مشغول هستید، تلاش کنید تا گزارشهای دورهای تبدیل به یک رویه در آن سازمان شود.
🔹 در قوانین کشورهای توسعهیافته مشاهده میکنیم که دولت سازمانهای اجرایی را مجبور میکند تا به صورت دورهای گزارشهای عملکرد خود را با دسترسی عمومی منتشر نمایند. حتما تدوینکنندگان این قوانین خوب میدانند که این گزارشها مانع سازمانها برای فعالیتهای بلندپروازنه است، اما این استرس اندک است که عملکردها را در بلندمدت ارتقاء میدهد.
3) استرسسازهای روشنفکرانه:
🔹 رسانهها، روشنفکرها و منتقدها همان استرسهای متوسطی هستند که عملکرد یک جامعه را ارتقاء میدهند. آنها هستند که مدیران و بنگاهها را مدام تحت نظر دارند. مقالهی رسانه نه حکم کیفری است، نه گزارش سازمان بازرسی، برای همین استرس زیادی ایجاد نمیکند، اما استرس متوسطی که برای مدیران ایجاد میکند، آنان را از خطاها دورتر میکند.
🔹 این واگویی همان کلام کلیدی است که: «حتی کسانی که از خدا و پیغمبر نمیترسند، از رسانهها میترسند». رسانهها همان استرس متوسط هستند که عملکردها را ارتقا میدهند.
🔹 روشنفکرها و منتقدها را نباید حذف کرد؛ آنها در بهترین حالت آینده را میسازند و در بدترین حالت یک میکروب ضعیفشده هستند، که نقش واکسن جامعه را ایفا میکنند!
🔰 همین فشارهای کوچک است که ما را از فشارهای بزرگ رهایی میبخشند! همین سختگیریهای خودخواسته!
👈لینک عضویت در کانال:
@mohsenibidgoli