عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِي أُسَامَةَ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله): 🔹مَنْ لَمْ يَتَعَزَّ بِعَزَاءِ اللَّهِ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ حَسَرَاتٍ عَلَى الدُّنْيَا وَ مَنْ أَتْبَعَ بَصَرَهُ مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ كَثُرَ هَمُّهُ وَ لَمْ يُشْفَ‏ غَيْظُهُ وَ مَنْ لَمْ يَرَ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) عَلَيْهِ نِعْمَةً إِلَّا فِي مَطْعَمٍ أَوْ مَشْرَبٍ أَوْ مَلْبَسٍ فَقَدْ قَصُرَ عَمَلُهُ وَ دَنَا عَذَابُهُ. از (صلّى اللَّه عليه و آله) حدیثی را علیه السلام اینچنین فرمودند: 🔸هر كه با تسليت و دل‌جوئى خداوند تسلّى نجويد (و در مقابل ناملايمات بردبارى نكند) نفسش از حسرت‏هاى پى در پى بند آيد و هر كه چشم به دنبال آنچه در دست مردمان ديگر است بدوزد، اندوهش فراوان گردد، و سوز دلش درمان نپذيرد، و هر كه جز در خوردن و يا نوشيدن يا جامه پوشيدن براى خداى (عزّ و جلّ) در خودش نعمتى نبيند قطعاً (چنين كسى) كردارش كم و كوتاه، و عذابش نزديك است. 📜الكافي، ج‏2، ص 315 @mohsenieh75