🎯 موضوع: نقش نیت مادرانه در اصلاح فرزندان 🩺 مادر عزیز، تا حالا دقت کرده‌ای که چرا گاهی تذکرهای مادرانه‌ات، به‌جای اینکه اثر مثبت داشته باشه، دل فرزندت رو چرکین می‌کنه؟ حتی اگر حرفت درست باشه و نیتت هم اصلاح رفتار اون باشه؟ یه مثال پزشکی خیلی خوب می‌تونه کمکمون کنه: 👩‍⚕️ فرض کن یه پزشک بخواد جراحی کنه، ولی چاقوی جراحی‌اش آلوده باشه. هرچقدر هم بخیه‌ها حرفه‌ای و زیبا زده بشن، زخم عفونت می‌کنه! چرا؟ چون ابزار کار آلوده بوده... 💬 حالا در تربیت فرزند هم همینه: اگر لحن و نیت ما از تذکر دادن، با خشم، تحقیر، مقایسه یا غرور مادرانه آمیخته باشه، حتی اگر جمله‌مون درسته، در دل بچه اثر عکس می‌ذاره. او احساس نمی‌کنه که "دوستش داریم و می‌خواهیم رشد کنه" بلکه حس می‌کنه "تحقیر شده یا سرزنش شده". 📍 نیت صادق و زبان مهربان، استریل‌کننده‌ی تربیته. اگر نیت ما فقط اصلاح فرزند باشه، نه نمایش عصبانیت یا اثبات قدرت، اون‌وقت تذکر حتی اگه تلخ باشه، توی دلش می‌شینه، نه توی گلویش! ✨ بچه‌ها از کسی که دوستشون داره، راحت‌تر حرف شنوی دارن؛ حتی اگر سخت‌ترین انتقاد رو بهشون بکنه. ✅ توصیه‌های تربیتی برای مادران: قبل از تذکر دادن، نیتت رو بررسی کن: «آیا برای خدا و تربیت او می‌گم، یا برای خالی کردن ناراحتی‌ام؟» با لحن آرام، جمله‌ای محبت‌آمیز شروع کن، حتی اگر انتقاد داری. یادت باشه: هر اخلاق ناپسند، یه زخم پنهانه. با چاقوی تمیزِ دلسوزی باید برید، نه با تیغ زهرآگین سرزنش. ـــــــــــــــــــ💕✨ــــــــــــــــــ ✍