🕋🕋🕋 ◾️علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا أَنْزَلْناهُ یَعْنِی الْقُرْآنَ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ وَ هِیَ لَیْلَهًُْ الْقَدْرِ أَنْزَلَ اللَّهُ الْقُرْآنَ فِیهَا إِلَی الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ جُمْلَهًًْ وَاحِدَهًًْ ثُمَّ نَزَلَ مِنَ الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ عَلَی رَسُولِ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی طُولِ عِشْرِینَ سَنَهًْ. ✨علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه): إِنَّا أَنزَلنَاهُ؛ یعنی قرآن را [نازل کردیم]. فِی لیْلةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ؛ که منظور از «شب پر برکت» شب قدر است که خداوند در آن، قرآن را یک‌جا به‌سوی بیت‌المعمور فرو فرستاد؛ سپس در طول بیست سال از بیت‌المعمور بر رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) نازل گردید. (۱) ا┅═✧❁🥀❁✧═┅ا ⚜ مطابق کلام حضرات خازن علم الله (علیهم السلام)، حضرت قرآن دارای دو نوع نزول بوده است: نزول دفعی و نزول تدریجی: «نَزَلَ‏ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ إِلَى الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ.. ثُمَ‏ نَزَلَ‏ فِي طُولِ عِشْرِينَ سَنَةً (فِي عِشْرِينَ سَنَةً لِجَوَابِ كَلَامِ النَّاسِ) ». (۲) ◾️نزول دفعی،‌ که همان نزول حضرت قرآن جملة واحدة، به صورت یکجا، در شب مبارک قدر بر قلب حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین (صلی الله علیه و اله و سلم) بوده «إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْر» (سوره قدر آيه ۱)، در حقیقت، نزول «ذات علم» بوده است. ✍ و کلام حضرت اباعبدالله، امام صادق علیه السلام مؤيد این مطلب است: ⚜امام‌صادق (علیه السلام) [خطاب به مفضّل] فرمودند: «ای مفضّل! قرآن در طول بیست‌وسه سال نازل شد و خداوند می‌فرماید: ماهِ رمضان [ماهی است] که قرآن در آن نازل شده است. (بقره/۱۸۵) و فرموده است: چرا قرآن یکجا بر او نازل نشده است؟ ◾️این [نزول تدریجی] برای این‌است که قلب تو را به‌وسیله‌ی آن محکم داریم. (فرقان/۳۲)». مفضّل عرض‌کرد: «مولای من! [آیا] این همان نزول تدریجی قرآن است که خداوند در کتابش (و قرآن را به تفاریق نازل کردیم تا تو آن را با تأنی بر مردم بخوانی و نازلش کردیم، نازل کردنی به کمال. (اسراء/۱۰۶)) بیان فرموده است و چگونه وحی در طول بیست‌وسه سال آشکار شد»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «آری ای مفضّل! خداوند قرآن را در ماه رمضان [به‌صورت یک‌جا] به پیامبر (صلی الله علیه و آله) عنایت فرمود و [در نزول تدریجی] چنین بود که در هنگام شایستگی [و نیاز به] خطاب، خداوند [آیات] قرآن را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) ابلاغ می‌نمود و در هنگام [نیاز به] امر و نهی، آن‌ها را به او می‌رساند؛ [بر این اساس] جبرئیل (علیه السلام) وحی را فرو آورده و آنچه را که به آن فرمان می‌یافت، ابلاغ می‌کرد؛ و [همچنین] این‌سخن خداوند [که فرموده است]: [هنگام نزول وحی] زبانت را به خاطر عجله برای خواندن آن حرکت مده. (قیامت/۱۶) [را ابلاغ نمود]». مفضّل عرض‌کرد: «گواهی می‌دهم که شما از [گنجینه‌ی] علم خدا دانا گشته‌اید و به قدرت او توانا شده‌اید و سخن به حکم او می‌گویید و به فرمان او عمل می‌کنید». (۲) ا┅═✧❁🥀❁✧═┅ا ✍ لذا به واسطه نزول تدریجی حضرت قرآن و یا همان «تنزیل» است که بندگان می توانند از علم القرآن، حظّ و بهره ای داشته باشد، یعنی هر یک به میزان درک و فهم و ظرفیت حمل، از علم القرآن بهره برده و از نورانیت آن متنعم گردند. ✨امام صادق علیه السلام فرمودند: ...پس کسی که فاطمه را به حق معرفتش بشناسد، محققا که شب قدر را درک کرده است و همانا او «فاطمه» نامیده شده است زیرا مخلوقين از شناخت او بازگرفته شده‌اند!(۴) ✨در این شب عظیم الشان با توجه به ظرف وجودی مان به شناخت نور مطلق، حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها می پردازیم... 📗منابع: ۱.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۵۰ بحارالأنوار، ج۹۴، ص۱۲/ القمی، ج۲، ص۲۹۰/ نورالثقلین/ البرهان ۲.تفسیر العیاشی، ج ۱، ص ۸۰ ۳.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۵۰ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۳۸ ۴‌.تفسير فرات کوفی، ص۵۸ البرهان في تفسير القرآن، ج۵ ، ص ۷۱۳ 🕋🕋🕋 ۲