༺❀🔳❀༻ ذکر مصیبت نازدانه شش ماهه حضرت مولانا اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، روضه ای که حتی دشمن را به هم ریخت و آغازگر تحول در آنان بود، خبر از جراحتی دارد که قدرش به اندازه یک عاشوراست. «وَ هُوَ عَلَی أبِیهِ أعظَمُ الکَرب» شهادت او چنان قلب نازنین امام را به آتش کشید که این مصیبت واحده را مساوی با جمیع مصائب کربلا برشمردند، چنانچه نقل است که فرمودند: ليتكم في يوم عاشورا جميعاً تنظروني كيف استسقي لطفلي ثم هم لم يرحموني و سقوه سهم بغی عوض الماء المعین یا لرزء و مصاب هدّ أرکان الحجون و یلهم قد جرحوا قلب رسول الثقلین فالعنوهم ما استطعتم شیعتی فی کلّ حین «لرزء و مصاب هدّ أرکان الحجون» شهادت شهزاده شش ماهه بر دستان مبارک امام، مصیبتی بود که کوهها را متلاشی و منهدم کرد. این کلام مبارک امام در رثای طفل شیرخواره شان چقدر یادآور آیه مبارکه "لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ الله" است. الا ای لالۀ خونین چه داغی آتشین داری جگرها می‌کنی تا دامن محشر کباب اصغر تو آن ذبح عظیم استی که قرآن را شدی ناطق الا ای طلعت تأویل آیات کتاب اصغر خدا چون پرسد از حق رسول و آل در محشر نمی‌دانم چه خواهد داد این امّت جواب اصغر صَلَّی اللهُ عَلَیکَ وَ عَلَی وَلَدِکَ عَلِیّ الأصغَر الَّذِی فُجِعَت بِهَ و سلام خدا بر شما ای مولای ما یا حسین! و بر طفل شیرخواره تان علی اصغر که با شهادتش مصیبت سختی بر شما وارد شد. ༺❀🔳❀༻