🥀🍂 🍂 امام خواست تا نساء به خیام برگردند که دگر محرمی برای آنان نماده است... و زینب...یگانه خاتون کربلا...زنان را به خیمه برد پس به سرعت بازگشت... ➖مهلا مهلا یابن زهرا!...حسین جانم! برادرم!... در آغوش کشیده شد جبل صبر...گریه از سر گرفته شد چشم چشم را نمی دید... ◾️کجا می‌خوای بری؟...چرا منو نمیبری... حسین... این دم آخری چقدر شبیه مادری و چه گذشت بر امامی که غیرت بود...پدر بود...برادر بود.... جنگ را باید به جان می خرید و از خیام حفاظت میکرد...اما چگونه؟!.... می تاخت ذوالجناح تا وسط میدان پس سریع  به خیمه باز می‌گشت...این تلاطم قلب مولا بود که یک چشم به خیام داشت و چشم دیگری میدان... صدای بازگشت حسین آرامش دل نساء بود... سایه مولا بالای سرشان بود هنوز.... اما....وای از آن ساعتی که سکوت طولانی شد و تنها صدای شمشیر بود که به گوش می رسید... اما ناگاه صدای پای ذوالجناح آمد...سراسیمه از خیام خارج شدند...شاید که برای وداع دیگری آمدند... آمده بود آری...اما بی سوار...خونین و تیر خورده و سر خم کرده از خجالت.... دختران و زنان لطمه زنان خود را به سمت اسب کشاندند... و آه از زینب و وای از زینب..... دوید و لحظه ای را مکث نکرد...عبا به زیر پا می رفت و او زهرایی میشد برای علی در کوچه های مدینه....به زمین میخورد و عباسی میشد برای حسین.... فریاد حسینا به سر میداد و خواهر میشد برای حسین‌...... پس رسید بالای تل... خنجر و سینه.... انگشتر و غارت... سر و نیزه... و زینب و............. عمه جان از بالای تل رکوع کنان خود را به حسین می رسانند... چقدر سجده ی خواهر بر تربتِ گلوی برادر دیدنی است... دنیا چنین نماز جماعتی به خود ندیده لب های خواهری بر رگ های برادری... ✨اَشهَدُ اَنْ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَریکَ لَهُ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ حسین بن علی قتلوه عطشانا ✨السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ. ا┅═✧❁ ⚜️ ❁✧═┅ا مولای من یا صاحب الزمان...یا غیرت الله... شب عاشوراست و دست گدایی ما... چه میتوان گفت از داغی که بر سینه ی جد غریبتان نشست...و چه گذشت بر مولا آن زمان که زیر دست آن ملعون نگاهش به زینبی بود که نظاره گر بود.... و آه از خونی که از چشمان مبارکتان میجوشد از اسارت عمه جانتان... 🍂 🥀🍂 ۲