┅═✧❁🥀❁✧═┅ ✨ یا جداه! فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي‏ الدُّهُورُ، وَ عَاقَنِي عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورُ،... فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً¹ جد غریبم! اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و نتوانستم تو را در کربلا یاری کنم، پس صبح و شام بر تو ندبه و بکاء می‌کنم. 📓 (فرازی از زیارت ناحیه مقدسه) ✍ تمام زیارت ناحیه مقدسه سوگواره امام عصر بر جد بزرگوارشان اباعبدالله الحسین است یعنی در جای جای این زیارت حقیقت بکاء و عزاداری بیان می شود زیرا از لسان امام است  و این سوگواره ارثی پدری از امام سجاد که سید البکایین هستند به فرزند خویش حضرت منتقم حسین رسیده است پس در تمام عبارات این زیارت می توان سنت و سیره امام سجاد را یافت . آنجا که در گذرگاه تاریخ به حرمت و برکت وجود سید البکایین، این سنت جاری شد 🥀 که احیای قلوب خلق با اشک بر حسین است •●🥀•●🥀•● 🏴 بكَى مولانا الإمام زین العابدین (علیه السلام) أَرْبَعِينَ سَنَة علی الحسین (علیه السلام) بکاء حضرت سجاد (علیه السلام)بر اباعبدالله الحسین (علیه السلام) ، به مدت چهل سال ▪️ در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است: حضرت زین العابدین (علیه السلام)  با وجود حلم و صبری که داشتند لکن بر  مصائب کربلا جزع داشتند و بی تاب بودند و بر پدر بزرگوارشان به مدت چهل سال گریستند و پیوسته اشک ایشان جاری بود. آن حضرت شبانه روزشان به روزه ‏دارى و شب ‏زنده ‏دارى مى ‏گذشت. هنگامى كه غذا براى افطارشان حاضر مى ‏شد، از شهادت پدر و شهيدان كربلا ياد مى ‏كردند و مى ‏فرمودند: ✨«قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ جَائِعاً قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ عَطْشَاناً حَتَّى يَبُلَّ بِالدَّمْعِ ثِيَابُه‏»² پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) گرسنه و تشنه شهید شد. و این کلمه را مکرر می فرمودند و می گریستند، بطوری که غذایشان به اشک دیده شان آغشته می گشت. زمانی که غلام حضرت محضر مبارکش عرض نمود: فدایت شوم ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می ترسم که شما هلاک شوید. ✨حضرت فرمودند: «إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ‏، إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي الْعَبْرَةُ لِذَلِك‏»؛³ تنها درد دل و غم خود را با خدا گویم که از لطف و کرم بی اندازه او چیزی دانم که شما نمی دانید. سپس فرمودند: هیچ گاه محل شهادت فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) را به یاد نمی آورم مگر آنکه حزن و غصه گلویم را می فشارد. ▪️ در روایات آمده است: آن حضرت هنگام آب نوشیدن چنان اشک می ریختند که ظرف پر از اشک می شد. از حضرت علت را جویا می شدند، و ایشان می فرمودند: چگونه گریه نکنم که پدرم را از آبی که برای درندگان و حیوانات وحشی مباح بود، منع کردند. ⁴ •●🥀•●🥀•● 📓 منابع: ۱.بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۴٩؛ مثیر الأحزان، ص ۱۵۵؛ ۲.کامل الزیارات، ص ۱۰۷؛ ۳.بحارالانوار،ج ۴۶، ص ۱۰٩؛ ┅═✧❁🥀❁✧═┅