✳️تمنای میرزا کوچک از اداره‌ی محترمه‌ی جریده‌ی جنگل درج این مختصر را تقاضا می‌کنم. یکی از علل خرابی‌های ما تقيد به القاب و احترامات بی‌مأخذ صوری است که غالباً تمایل به آنها تولید مفاسد کثیره می‌کند. هرکس که دو قدم در راه اصلاح مملکت برداشت و یا دو کلمه برای آزادی ملتی نطق و تحریر کرد و یا دو روزی به خدمات نوع مشغول شد، فوراً یک لقب و یا عنوان بزرگی از خود یا دیگران به او چسبیده و همان سبب کبر و غرور گشته، بلکه تهیه‌ی وسایل و تجملی که لازمه‌ی آن لقب است، آن را از طریق حق و صواب منصرف می‌کند. کسی که مقصودش خدمت به وطن و ملت و نیتش خالص است، نباید مقید به این پیرایه‌ها گردد. این بنده، که شاید اغلب بدانند، قصدم خدمت به دیانت و ایرانیت است، نه برای تحصیل جاه و جلال. از عموم تمنا می‌کنم که از القاب‌های معموله معافم داشته، به همان اسم خودم مخاطبم دارند و در این کار منتی بزرگ به کوچک بگذارند. کوچک جنگلی 📌(نشریه جنگل، شماره ۲۴ ، ۱۶ بهمن ۱۲۹۶) پ.ن) میرزا کوچک خان چقدر خوب فهمیده که القاب ملتملقانه می‌توانسته وی از مسیر درست منحرف کند... 🔹 القاب نامتعارف و پر طمطراق اکثر مواقع خود سرمنشاء سقوط شاهان و حکومت‌ها در ایران بوده است. 🔹میرزا خواسته با این اقدام به جا و شایسته راه بر متملقین و چاپلوسان کم فهم و فرصت طلب ببند تا این فرهنگ بد و خطرناک در دوره وی ادامه نداشته باشد. @moj_tarikh