هرچند این تعابیر کنایه آمیز آقای مظاهری را می توان به نقد علمی گذاشت، اما از باب اقتضاء ریتوریک این تعابیر، می توان به این نکته اندیشید:
در تمام نظریههای جامعهشناسی معتبر، سنخیت میان «مبنا و نظریه و روش» با «موضوع»، یا توضیح داده شده یا قابل توضیح است و همین ویژگی، به تمایز شبه علم و علم کمک میکند و متن خاطره گویی را از متن علمی متمایز می سازد.
اگر در پس عناوین پر طمطراق تاملات جامعهشناختی یا مطالعات انسانشناختی اغلب آثار کتابهای سرو نشر آرما این سنخیت را یافتید، منرا از جهل درآورید وگرنه با انبوهی از شبهعلم یا به بیان ساده تر، خاطره گویی مواجهید که پشت جلدهای زیبا، اغواگرند.
بماند که توسل به گفتار وزیر علوم که یک گفتار سیاسی و حکومتی است، برای بیرون از علم قراردادن مباحث اسلامی، به معنای عدم تعهد به گفتگوی اجتماعی علم و نقض ادعای اجتماعی و غیر حکومتیبودن گفتار آقای مظاهری است.