سلام خوبی وقتتون بخیر استاد من دختری دارم ۱۲سالش حاضر جوابی میکنه تو مدرسه هم با دخترایی میگرده که دختر خوبی نیستند چکار کنم ممنون سلام و وقت بخیر دختر ۱۲ ساله به بلوغ و نوجوانی رسبده و دیگه اصلااااااا اون بچه سابق شما نیست. اول بهتره ویژگیهای این دوران را بشناسیم، بدونیم که این ویژگی ها کاملاااااا طبیعیه، بپذیریم، بعد نحوه ارتباط با ویژگی ها را یاد بگیریم. ویژگی دوران نوجوانی (نسل z) ۱- انتقاد ناپذیری: ویژگی و خصلت اکثر نوجوانان هست عده ای از نوجوانان در طلایی ترین دوران خودشون تحمل شنیدن انتقاد از دیگران را به هیچ عنوان ندارند اين درحالی هست كه از دیگران هم به شدت انتقاد میکنند. اگر به اين خصلت بها دهید و باهاش مبارزه نداشته باشید نهایتا باعث میشه تا رشد لازم و کافی رو در نوجوانی نداشته باشید ، زیراکه اين دوران ، دوران شنیدن سخن انسان هاي باتجربه و دلسوز هست. ۲- هیجان طلبی: به دنبال کارهای هیجانی و بعضا خطرناک میروند. مثلا سیگار میکشند، گل میزنند، مشروب میخورند. با جنس مخالف رابطه برقرار می کنند، دعواهای شدید، حضور در اغتشاشات و... ۳- علاقه بسیار شدید به همسالان و دوستان: حاضرند خانواده خود را فدای دوستانشان کنند. تمام اسرار و رازهایشان را با آنها در میان میگذارند. ۴- هویت طلبی: به دنبال این سوال هستند که من کیستم؟ چرا به دنیا اومدم؟ زندگی بیهوده ست... در واقع به دنبال دستیابی به یک *منِ مستقل* هستند. بعضی خانواده ها نگران این سوالات میشن و فکر میکنن بچه هاشون بی دین شدن یا افسردگی گرفتن... در حالیکه اونها به دنبال هویت خودشون هستند. ۴- تغییرات جسمی و شناختی (ذهنی): بهیچ عنوان دیگه بچه حرف گوش کن سابق نیستند. تغییرات هورمونی باعث تغییر در خلق و خوی اونها و پرخاشگریشون میشه و.... پس فهمیدیم این خصوصیات در نوجوان *کاملااااااا طبیعیه* یکی کمتره، یکی بیشتر. https://eitaa.com/moshaverhamdel حالا چطور برخورد کنیم؟ 👇🏻 برخورد با نوجوانان گستاخ، حاضر جواب و بی ادب *مهم ترین نکته اینه که بدونید این فقط دغدغه ی شما نیست!* نوجوان در مرحله ای قرار داره که تغییر و تحولات جسمی و عاطفی اش همراه با فشار روحی است. بنابراین در طی سال های نوجوانی برخی از والدین و فرزندان با یکدیگر اختلاف پیدا می کنند. نوجوانان برای کنار زدن محدودیت ها تلاش میکند. او می خواهد به شما ثابت کند فردی بزرگسال است که عقاید خودش را دارد. دقت کنید که نباید با او لج و لجبازی کنید. یادتان باشد که شما الگوی او هستید. او از شما یاد می گیرد که در موقعیت های مختلف چه رفتاری داشته باشد. به طور مثال: اگر شما والدینی هستید که مطالعه و ورزش و..... نمی کنید نباید انتظار داشته باشید که فرزند شما اهل درس و ورزش باشد! بنابراین؛ اگر والدین الگوی مناسبی نباشند، و در مقابل نوجوان صبر و تحمل نداشته باشند، همیشه با نوجوان مشکل می شوند. در این شرایط ارتباط مؤثر شکل نمی گیره، مدام با فرزندتون در چالش هستید و فرزندتون رفتارهایی نشون میده که برای شما خوشایند و قابل قبول نیست و شما میگید خیلی گستاخ شده. بحث و جدل کردن به ندرت تاثیر مثبتی دارد. زمانی که نوجوان‌تان خشمگین است، گفتن حرف‌هایی که در واقع منظور خاصی از آنها نداشته،‌ برایش آسان می‌شود. بهترین کار در این شرایط آرام ماندن است. اگر در تلاش هستید که یک موضوع دشوار را مطرح کنید، لازم است که در مورد انتخاب زمان مناسب بسیار محتاط باشید. زمان‌بندی نامناسب فرصت یک گفتگوی درست و اصولی را نابود خواهد کرد. در این سن پر از چالش او را دچار خفقان نکنید. روی رفتارتان دقت بیشتری داشته باشید و به او بفهمانید که همیشه می‌تواند به شما تکیه کند. حالت دفاعی به خود گرفتن نتیجه‌ای برای‌تان نخواهد داشت. با رفتار کنونی نوجوان‌تان همان طوری برخورد کنید که در زمان کودکی‌اش با کج‌خلقی‌ها و بهانه‌گیری‌هایش برخورد می‌کردید: همراه با آرامش و درک بالا!! *نکته بسیار مهم* ❌❌نوجوان را به حال خود رها نکنید با وارد شدن کودکان به سال‌های نوجوانی و آن‌طور که به نظرِ ما می‌رسد میلِ آنها به تنهایی، مرتکب بزرگ‌ترین اشتباه می‌شویم و تنهایشان می‌گذاریم. هر چه باشد وقتی نوجوانی گستاخ که مثل یک موجود خطرناک در اطراف می‌گردد و به دنبال دردسر است راهیِ اتاقش می‌شود می‌توانید نفس راحتی بکشید. اما اگر اجازه بدهید فاصله‌ی میان شما و نوجوان‌تان زیاد شود، نمی‌توانید در زمان لازم که بیشتر از هر وقت در خطر مسائلی مانند افسردگی، اعتیاد به اینترنت، اختلالات خوردن و آسیب زدن به خودش قرار می‌گیرد به کمک او بروید. هر چه زمان کمتری با آنها بگذرانید آنها بیشتر احساس *«غریبگی»* خواهند کرد و رفتارهایشان بدتر خواهد شد. اگر احساس می‌کنید که دیواری میان شما و نوجوان‌تان کشیده شده است زمان این فرا رسیده که دیوار را پایین بیاورید.