🔷اگر کسی نبود حرفمان را گوش کند چکار کنیم؟! 🔶انسان نیاز به گفتگو دارد، گفتگو با کسی که او را درک کند و همدل باشد، معمولا ما این گفتگو را در ارتباط با دیگران جستجو می‌کنیم، مخصوصا طیف جوان، دنبال گفتگو با جنس مخالف است که معمولا هم به سمت دیگری کشیده می‌شود. هیچ دقت کردید این حس و نیاز به گفتگو را می‌توانید بدون نیاز به طرف مقابل تامین کنید؟ 👈در این یادداشت می‌خواهم راهکارهای تامین این نیاز و حس از طریقی جز همنوعان را بیان کنم: 1⃣ گفتگو با خودتان گفتگو با خود؟! بله درست شنیدی! حدیث نفس (گفتگو با خود) نشنیدی؟! از خودت بپرس: چرا من باید نیاز به کسی داشته باشم که با شکم درد باهاش دو کلمه حرف بزنم؟ می‌تونم با خودم حرف بزنم که بیشتر از دو کلمه حرف بزنم، ضمنا حرفهایم را می‌فهمه! چند چیز مصادیق گفتگو با خود است: ۱. تفکر ۲. خلوت با خود ۳. نوشتن خاطرات و احساسات ۴. حرف زدن جلوی آئینه... از مصادیق گفتگو با خودست که منجر به کمالات و خدا می‌شه نه روابط آزاد و پنهانی! 2⃣ گفتگو با خدایتان یکی از شیرین‌ترین مصادیق گفتگوی بدون دیگری، نیایش و گفتگو با خداست. و اگر مومن، شیرینی انس و مناجات با خدا را بچشد، دیگر هیچ گفتگویی برایش شیرین نبوده و او را آرام نخواهد کرد! این گفتگو را در قالب ادعیه‌ی وارد شده و یا با زبان مادری با خداوند داشته باشید. 3⃣ گفتگو با پیرامون امیرالمومنین با چاه حرف میزد! دوستی داشتم با خودرویش حرف می‌زد! شما میتوانی با هر چیزی که علاقه داری گفتگو کنی: با درخت، آسمان، پرندگان، اثاثیه خونه که خاطره داری، عروسک خود، کتاب و... 4⃣ گفتگو با اعضای خانواده هیچ محبتی به شیرینیِ گفتگو با خانواده نیست: پدر، مادر، فرزندت دختر باشد یا پسر نوزاد باشد یاکودک. از قضا آنها به اینکه یکی با آنها حرف بزند تشنه‌اند. اگر این راهکارها رعایت شود، دیگر گفتگو را گدایی نمی‌کنی و منتظر و ملتمس گفتگو با کسی نخواهی بود! ✍مسلم گریوانی ┈┈••✾❀🌸❀✾••┈┈ @barane_manaviyat