🟢 از اشتباه گرفتن مسائل علمی با «جوار حضرت» تا «بیماری تازه‌گویی»! 🔹 ما باید خودمان را تابع دلیل کنیم نه اینکه چون کسی نگفته است پس ما هم نگوییم. می‌گویند: «نحن ابناء الدلیل نمیل حیث یمیل». مرحوم آخوند در مباحث «جواهر و اعراض» مسئله‌ای نظیر این مسئله‌ را طرح می‌کند. معمولًا در هر زمانی بعضی از مردم در مورد افکار تازه‏ای که معاصرین می‌آورند چنین می‌گویند که این حرفهایی که شما می‏زنید هیچ کس نگفته است و بنابراین حرف شما درست نیست. ایشان آنجا مثَل بسیار خوبی ذکر می‌کند. می‌گوید انسان خوب است در مسائل علمی هم مانند مسافر باشد نه مانند قاطن و ساکن. 🔸 بعضی در مسائل علمی مانند کسانی هستند که جایی را برای مجاورت انتخاب کرده‌اند. اگر به یک فرد «مجاور» گفته شود که چرا از آنجا نمی‌رود می‌گوید ما در جوار حضرت هستیم و نمی‌خواهیم از اینجا دور بشویم. بعضی، مسائل علمی را در حکم جوار حضرت قرار داده‌اند و نمی‌خواهند از جوار مسائلی که به آنها خو گرفته‌اند جدا بشوند. ولی بعضی دیگر حکم مسافر را دارند که مرتب از شهری به شهری منتقل می‌شوند. یک شهر را که تماشا می‌کنند قانع به آن شهر نیستند، باز به شهر دیگری می‌روند. 🔹 ایشان یک مطلب دیگر هم می‌گویند که نکته خوبی است. می‌گویند هیچ وقت آدم عاقل بدون دلیل با سخن بزرگان و سخن مشهور مخالفت نمی‌کند. این یک حالت افراطی است که بعضی‌ها اساساً «بیماری تازه‌گویی» دارند و همین‌طور یک حرفهایی ولو بی‏مبنا هم باشد مطرح می‌کنند. 📗 استاد مطهری، درس‌های اسفار، ج ۳، ص ۱۴۰ ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir