🟢 چرا به قرآن، فرقان هم اطلاق شده است؟ 🔹 درباره قرآن دو لفظ به کار رفته: یکی قرآن و دیگری فرقان. در سوره فرقان می‌فرماید: تَبارَک الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیکونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً(فرقان/۱). منزه و مبارک است آن ذاتی که فرقان را تنزیل کرد. 🔸 «فرقان» از ماده «فَرْق» است. فَرْق یعنی جدا کردن، تفصیل دادن. در یک آیه دیگر این طور می‌فرماید: وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأهُ عَلَی النّاسِ عَلی مُکثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزیلا(اسراء/۱۰۶) و قرآنی که ما آن را فرق کردیم، فرقان کردیم، جدا کردیم، یعنی به صورت تفصیل درآوردیم، برای اینکه تو آن را تدریجا بر مردم قرائت کنی. 🔹 بعضی این طور ادعا می‌کنند که اصلا به قرآن از آن جهت «قرآن» گفته می‌شود که یک حالت جمعی دارد، چون «قَرَأَ» به معنی جمع است، و از آن جهت فرقان گفته می‌شود که حالت فَرْقی و تفصیلی دارد که به همین صورتِ آیات و کلمات نازل شده است. 📗 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۱۴، ص۷۶ 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir