🟢 پاسخ به یک پرسش در بیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام: طمع دشمنان چه وقت از بین می‌رود؟ 🔹 در خطبه ۲۰۷ بحثی کلی در مورد حقوق می‌کند و می‌فرماید: حقوق همواره طرفینی است. می‌فرماید: از جمله حقوق الهی حقوقی است که برای مردم بر مردم قرار داده است؛ آنها را چنان وضع کرده که هر حقی در برابر حقی دیگر قرار می‌گیرد؛ هر حقی به نفع یک فرد و یا یک جمعیت موجب حقی دیگر است که آنها را متعهد می‌کند؛ هر حقی آنگاه الزام‌آور می‌گردد که دیگری هم وظیفه خود را در مورد حقوقی که بر عهده دارد انجام دهد. 🔸 پس از آن چنین به سخن ادامه می‌دهد: وَ اعْظَمُ مَاافْتَرَضَ سُبْحانَهُ مِنْ تِلْک الْحُقوقِ حَقُّ الْوالی عَلَی الرَّعِیةِ وَ حَقُّ الرَّعِیةِ عَلَی الْوالی، فَریضَةٌ فَرَضَهَا اللهُ سُبْحانَهُ لِکلٍّ عَلی کلٍّ، فَجَعَلَها نِظاماً لِالْفَتِهِمْ وَ عِزّاً لِدینِهِمْ، فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیةُ الَّا بِصَلاحِ الْوُلاةِ وَ لا تَصْلُحُ الْوُلاةُ الّا بِاسْتِقامَةِ الرَّعِیةِ، فَاذا ادَّتِ الرَّعِیةُ الَی الْوالی حَقَّهُ وَ ادَّی الْوالی الَی الرَّعِیةِ حَقَّها عَزَّ الْحَقُّ بَینَهُمْ وَ قامَتْ مَناهِجُ الدّینِ وَ اعْتَدَلَتْ مَعالِمُ الْعَدْلِ وَ جَرَتْ عَلی اذْلالِهَا السُّنَنُ فَصَلَحَ بِذلِک الزَّمانُ وَ طُمِعَ فی بَقاءِ الدَّوْلَةِ وَ یئِسَتْ مَطامِعُ الْاعْداءِ.... 🔹بزرگترین این حقوق متقابل، حق حکومت بر مردم و حق مردم بر حکومت است. فریضه الهی است که برای همه بر همه حقوقی مقرر فرموده، این حقوق را مایه انتظام روابط مردم و عزت دین آنان قرار داده است. 🔸 مردم هرگز روی صلاح و شایستگی نخواهند دید مگر حکومتشان صالح باشد و حکومت‌ها هرگز به صلاح نخواهند آمد مگر توده ملت استوار و بااستقامت شوند. هرگاه توده ملت به حقوق حکومت وفادار باشند و حکومت حقوق‌ مردم را ادا کند، آن وقت است که «حق» در اجتماع محترم و حاکم خواهد شد؛ آن وقت است که ارکان دین بپا خواهد خاست؛ آن وقت است که نشانه‌ها و علائم عدل بدون هیچ گونه انحرافی ظاهر خواهد شد، و آن وقت است که سنت‌ها در مجرای خود قرار خواهد گرفت و محیط و زمانه محبوب و دوست داشتنی می‌شود و دشمن از طمع بستن به چنین اجتماع محکم و استواری مأیوس خواهد شد. 📗 استاد مطهری، سیری در نهج البلاغه، ص ۱۱۵-۱۱۴ 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir