🔘 ناخدای باور هر قبیله 🔹 ناخدایی را می شناسم؛ قصه گویان قدیمی از کشتی اش گفته اند، اسطوره سرایان از پهلوانی اش، کتابهای کهن از اعجازش. 🔹 ناخدای باور هر قبیله و هر قوم است. بوداییان، بودایش می خوانند؛ زرتشتیان، سوشیانس، یهودیان، ماشیح مسیحیان، مسیح مسلمانان، مهدی(عج). 🔹 می گویند (ع) است؛ برای نجات جهان، فریاد «خطر سیل» سر داده است. می گویند، (ع) است؛ در پوشش ناخداست و در واقع، بت شکن ناشناس شهر است. می گویند (ع) است؛ کمر بسته به نجات رنج کشیدگان از جور فرعون. می گویند (ع) است؛ برای مرهم گذاشتن و علاج می آید. می گویند (ص) است؛ برای شکستن شب، سلاح خورشید می آورد. 🔹 می گویند، ناخدا هر روز آهنگ رفتن به آن سوی آبها ساز می کند؛ 🔹 داستان ها می گویند کشتی اش، بی مسافر است؛ 🔹 هنگامه ی حرکت او وقت دل کندن انسان هاست از ویرانه ی شوم. 🔹 باید آواز ناخدا را دریابیم و گوش بسپاریم به آوای کوچش که ندا می دهد: لنگرهای دل‌بستگی را برکشید، بادبانهای اراده را بالا ببرید، ریسمان های وصل به ستم را باز کنید که برای شکافتن دل اقیانوس و رسیدن به سرزمین نور یک کشتی مانده است و یک ناخدا! @mouood_org