👩‍🏫 *مختار بودن انسان نافی تکالیف تربیتی والدین نیست* 🔹در مسئله تربیت باید توجه داشت که خدا انسان را آزاد آفریده. وقتی انسان راه طغیان را انتخاب کند، نه تنها پدر و مادر، بلکه اگر تمام مردم عالم جمع بشوند که بخواهند او را به هدایت بیاورند، نمی‌توانند. ✅اگر هم انسان راه هدایت را انتخاب کرد و همه جمع شوند که او را منحرف کنند، نمی‌توانند. 🏳 خدا برای انسان اختیاری قرار داده که اگر همه شرایط خوب هم فراهم باشد، نمی‌شود یقین پیدا کرد که این فرد خوب خواهد شد (و برعکس) 🔸بیان این مطلب نه برای این بود که انسان بگوید: حالا که همه عالم هم تلاش کنند بچه منحرف شود اگر نخواهد نمی‌شود، پس بگذارم باهرکس می‌خواهد رفیق شود و نشست و برخواست کند. دیگر به من چه؟ چه اهمیتی دارد؟.... ♻️‌نه وقتی می‌گوییم انسان آزاد است یعنی مومن شدن و کافر شدن هرکسی به خود او مربوط است. هرکس به عمل خودش می‌سوزد و یا ساخته می‌شود. اما هرکاری که پدر برای فرزند بکند یک اثری دارد. - مثلا مادر تلاش کرد، زحمت کشید..... اما این بچه آخرش خراب شد. مادر تمام اجر تربیت را می‌برد. اگرهم این مادر یا پدر مسامحه کردند، بچه را به حال خودش رها کردند اما بچه آدم خوبی شد، مادر را مواخذه می‌کنند که تو چرا مسامحه کردی؟ ولو بچه هم آدم خوبی شود. 👌اما تربیت اثر دارد اما نه در آن حد که بچه مجبور به ایمان بشود یا مجبور به کفر بشود. ⛳️پس اینکه انسان مختار هست معنایش این نیست که دیگر پدرو مادر تکلیف شرعی نداشته باشند. نه! انسان وقتی از خدا اولادی می‌خواهد و خدا به او عطا می‌کند باید بداند که این اولاد یک امانت است و من باید تلاش بکنم که این امانت را به صاحبش رد بکنم. امانت را خدا به من داده، پس من هم باید او را به خدا تحویل بدهم. 😇البته این را هم مادر باید بداند که وقتی بچه اهل سعادت می‌شود، همه‌اش نباید بگویید: من بودم تربیتش کردم که اینطور شد. پست چهارم @movasaate_madari 🌻