خودواقعیم!
ببین عزیزم، ما تا همیشه شاهد رفت و آمد، بود و نبود آدمها، غمها، دیر شدنها، تلخیها،
دل
شکستنها و ناامید شدنها هستیم. این بخشی از زندگیه و یهجا این روند کمتر آزارت میده. ولی هست، تا لحظهی مرگ.