🌺🍃رمان#قلب_صبور... 🌺 🍃 #قسمت27 مردم کوفه به پهنای صورت اشک می ریختند؛ اما این برای شستن جنایتی به پهنای آسمان و زمین کافی نبود. این جنایت تمام انواع بشر را با همهٔ اختلافات دینی و فرهنگی و طبقهٔ اجتماعی شان، از برکات دائم و مستمر وجود امام حسین[ع] محروم کرد و راه را به روی تمام کسانی که با روح کثیفش آن و برای منافعشان از هیچ ظلمی دریغ نمی کنند باز کرد. از آن روز تا هرروز از عمر زمین، تمام آنانی که بر اعتقاد باطل کوفیان و بلکه شامیان آن روزگار باشند، در ریختن خون اباعبدالله[ع] شریک و سهیم بوده و آلوده به لکه های خونی خواهند بود که به گواهی تاریخ، بعد از آن جنایت، از آسمان بر زمین باریده بود و البته عذاب سخت تر خداوند نیز در انتظارشان است؛ همچنان که امام حسین[ع] هم هنگام مبارزه با کوفیان به این معنا اشاره کرد و فرمود: « بدانید که بعد از من، از کشتن هیچ بنده ای از بندگان خدا نخواهید ترسید.» آن ها {سَفِینَةُ النِّجاةِ} را کشته بودند؛ پس به دنبال کدام راه نجات می گشتند؟! {إِنَّ الْحُسَیْنَ مِصْباحُ الْهُدی وَ سَفِینَةُ النِّجاةِ.} زینب[ع] خطبه می خواند که امامِ زمانش، علی بن حسین[ع] به سویش اشاره کرد: «یا عَمَّةِ اسْکُتی‌!» زینب سکوت کرد. ادامه دارد... ༺🌸⃟ 💖 ¦⇢ https://eitaa.com/ebrahimehadi1403