مثلِ بارانی که تاب از طاقتِ آبان گرفت آمدی و غصه های زندگی پایان گرفت قاب عکسِ یادگاری روی دیوار اتاق تا شنید از عطرِدلجوی حضورت جان گرفت قاصدکها آسمان خانه را پر کرده اند عشق را هم میشود این روزها ارزان گرفت! خستگی از لای انگشتان بابا رخت بست بی سرو سامانی پاییز هم سامان گرفت مادرم تنهایی اش را روی پُشتی جا گذاشت دردهای کهنه اش با بوسه ات درمان گرفت آنقدر خوبی که گل عطر تو را بو میکند از شمیم روی تو هر پنجره گلدان گرفت مثل ابری خالی از دلشوره و دلواپسی کاش میشد زندگی را مثل تو آسان گرفت! #صفیه_‌قومنجانی @nabzeghalam