پای درس نهج البلاغه، نامه ۳۱ قسمت بیست و نهم موضوع: ضرورت تقوا (پرهیزگاری) «...فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ...» ...پس بی تردید من تو را به تقوای الهی سفارش می کنم... توضیح کوتاه: این عبارت، اولین دستور حکومتی و غیر حکومتی حضرت است. در نامه ۵۳ هم حضرت، نامه را همینگونه به مالک اشتر نوشت؛ فرمود: «أَمَرَهُ بِتَقْوَى اَللَّهِ»؛ او را به تقوای الهی امر می کند. این، یعنی تقوا هم در امور فردی و در امور حکومتی و اجتماعی. تقوا، مهمترین عنصر در بین عناصری است که باعث رشد انسان می شود. تقوا یعنی خویشتن داری در مقابل شکمبارگی و در مقابل امور دیگری که انسان را به نابودی و تباهی می کشاند. حضرت فرمودند: «اِتَّقِ اللّهَ بَعْضَ التُّقَى وَإِنْ قَلَّ، وَاجْعَلْ بَيْنَکَ وَبَيْنَ اللّهِ سِتْراً وَإِنْ رَقَّ»؛ خدا را پروا کن برخی پروا نمودن را گرچه کم باشد و میان خود و خدا پرده ای قرار ده گرچه نازک باشد (حکمت ۲۴۲). ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ @nahjolbalaghealiali ┗━━━🍂━