💡 درباره نخبه‌گرایی و نخبه‌پروری بیشتر بدانیم 📌در قرن نوزدهم نخبه‌ گرایی به‌عنوان يك مكتب فكری در علم سياست و جامعه‌شناسی سياسي مطرح شد. امروزه نيز نخبه‌گرایی يكي از الگوهای رايج در جامعه‌شناسی سياسي، از شاخصه ‌های تأثیرگذار بر فرآیند تصميم سازی، بر سیاست‌های راهبردی شمرده می‌شود. 🔻نخبه پروري به معناي پرورش دادن ویژگی‌های پیش‌ گفته، و فراهم آوردن شرايط براي تعميق و نهادينه شدن آن در افراد است. این اصطلاح به معني طبقه‌بندی جامعه بر اساس امتيازات موهوم نيست، بلكه طبقه‌بندی بر اساس كلاس، علم، اخلاق، ادب، توانايي و به عبارت روشن‌تر، دانستن، توانستن، خواستن، برخاستن و به ظهور رساندن فضايل انساني است. فضايلي كه البته هركس می‌تواند بدان دست يابد و پس از آن در جمع نخبگان به شمار آيد. 🔹وابستگي خانوادگي، ثروتمند بودن، داشتن پشتوانه‌های قوي، حتي اگر باعث شهرت فرد شود، نمی‌تواند از او يك نخبه بسازد. هرچند اين ظرفیت‌ها می‌تواند تسهیل‌کننده تبديل يك فرد عادي به يك فرد نخبه شود. 🔸 نخبگان معمولاً كساني هستند، كه از راه‌های دشوار می‌گذرند، و موانع را از سر راه برمی‌دارند. مشكلات و سختی‌ها را رام اراده خويش می‌کنند، تا به مقصد برسند. در راه‌یابی و راهنمايي و يافتن راه‌های تازه و کم‌هزینه و پرفايده، و تلاش براي رسيدن به مقصد خود را نشان می‌دهد. پس می‌توان گفت نخبه از طبقه خاصي نيست هرچند در نهایت جزو يك طبقه خاص می‌شود. ◽️ همه نخبگان یک ویژگی مشترک دارند، و آن این است، حد خود را دقیق می‌شناسند، و هدفمند هستند. فرصت یابند، و از فرصت‌ها خوب استفاده می‌کنند. خود و دیگران را خوب ارزیابی می‌کنند. شجاع هستند و مدیریت خطر پذیری و تصمیم‌ گیری دارند. ماهیچه‌های اراده خود را قوی می‌کنند. می‌دانند همیشه محدودیت وجود دارد، ولی در جا نمی‌زنند. بر آنچه انجام می‌دهند تمرکز دارند. ✔️نخبگان بجای توجه روی عادت‌های غیر علمی، روی عادات علمی توجه می‌کنند. جامعیت و نگاه جامع دارند. نبوغ قدرت به‌کارگیری مهارت‌ها و تعادل و تناسب در ترکیب آن‌هاست. 🔈@najmnews