انباشت حرفها و تحلیل‌های خوبِ ارائه‌ای در ذهن بچه‌های تشکلی گاهی خیلی هم خوب نیست! +چرا؟ چون اعتیاد آور است. +چطور؟ چون ممکنست ذهن بچه‌ها را دائما تشنه‌ی صرفا دریافت کند و لذت و تخدیر حاصل از این دریافت، مانع از میل به جوش و خروش انداختن ذهن شود. +از کجا این حرف را آوردی؟ کافیست به جلسات مباحثه ای جمع های فعال نگاه کنیم. جمعی که غالبا بدون سوال جدی و بدون مطالعه کافی و بدون به زحمت انداختن خود برای امتداد عملیاتی دادن به مباحث، وارد جلسه می‌شوند و بعد میروند و دوباره همین چرخه. +یعنی جلسه مباحثه و این چیزها نداشته باشیم؟ یعنی بسنده به شنیدن حرف خوب نکنیم. یعنی سعی کنیم از دل هر جلسه، سوالات جدی مان را بیابیم. یعنی منظومه وار به مبحث نگاه کنیم و سعی کنیم ربط و ارتباط مباحث را با هم پیدا کنیم و موضوع را در ذهنمان بسط و گسترش دهیم. یعنی مباحثه برای مباحثه را بر خود حرام بدانیم و امتداد عملیاتی و تعریف نقش واقعی در راستای آن بحث برای خود ایجاد کنیم. +حالا با این حرف چهار تا جمع مباحثه‌ای که دارند یک کاری می‌کنند را هم میخواهید از انگیزه بیندازید؟ وقت کمست و شتاب پیشامدها بالاست و نباید گذاشت ظرفیت‌های مغتنم تشکلی مان زیرِ حدِ بهینه‌ی توانشان کنش کنند؛ همین. 📚پ ن: مانوس شدن با اندیشه منظومه‌وار و گره خورده با مسائل واقعی و با قابلیت امتداد یافتن اجتماعی و عملیاتی رهبر حکیم انقلاب و اساتید فکر مورد تایید امامین انقلاب، همچون استاد مطهری و علامه مصباح، بهترین بستر برای جلسات مباحثه‌ای مثمر است. ☕️@nalbekiiiii