🏴پسر فاطمه اعتقادم آن است که غریب‌ها را خدا دوست دارد. نمی‌دانم چه سرّی در غربت نهفته که وقتی روزگار کسی رنگ غربت می‌گیرد خدا به او نزدیک‌تر می‌شود. غربت، ریاضتی است برای خودش. تاب آوردن این ریاضت، کار هر کسی نیست. غریب‌ها راهشان به خدا نزدیک‌تر است؛ ولی کارشان هم سخت‌تر. غریب باشی و اهل گلایه به خدا نباشی، هنر می‌خواهد. مادرت غریب بود. در میان دشمنان نه، در میان کسانی که مدّعی دوستی بودند. غربتش در باور غریب‌های عالم نمی‌گنجد. آنها وقتی مادر تو را دیدند، غربتشان را فراموش کردند. داشتم با خودم فکر می‌کردم که محبّت خدا به مادرت کجا خودش را نشان می‌دهد؟ مگر خدا غریب‌ها را دوست ندارد؟ اگر آری، به گمانم روزی باید فاطمه از غربت بیرون بیاید. فاطمه هنوز هم غریب است؛ حتّی در میان دوستان. با این سؤال، دست و پنچه نرم می‌کردم که برق پاسخی در سرم جست و دلم آرام شد. حرف تو یادم آمد که گفتی: در دختر رسول خدا برای من الگوی نیکویی است. تو وقتی بیایی عالم همه در برابرت تعظیم می‌کنند آسمان دست به سینه در برابرت می‌ایستد اهل آسمان و اهل زمین، همه برده‌ات می‌شوند و تو آن روز هم فریاد می‌زنی که فاطمه الگوی من است. وقت آمدن تو نقطۀ پایان غربت فاطمه است. تو فاطمه را برای همه فریاد خواهی زد. خدا فاطمه را دوست دارد. صبحتت بخیر پسرفاطمه سلام الله علیها 🖋 @namebepedar