ادامه مطلب قبل... 🔻 گاهی فقط تسبیح هست و سجاده و ذکر و این حرف‌ها و کمتر به خدمات اجتماعی ورود می‌شود؛ ولی ایشان با تمام توان وارد خدمات اجتماعی شده بود. 🔸 این را به شما عرض کنم که در سن نودسالگی و حتی کمتر از این که دیگر هرکسی بازنشست می‌شود، ایشان در این سن، آن‌قدر دغدغه داشت که سه ساعت قبل‌ازظهر و سه ساعت بعدازظهر در اختیار مردم بودند. 🔹 گاهی دوستان دلسوزانه درب منزل را می‌بستند و مردم را راه نمی‌دادند؛ اما ایشان می‌گفت: راه بدهید تا بیایند ببینم چه‌کار دارند. همان طور که عرض کردم مهم‌تر از اینها اینکه ایشان تأکید خاصی برای خدمت‌رسانی داشتند؛ یعنی کسی می‌آمد درددلی می‌کرد، یا نگرانی و ناراحتی داشت، وقتی که می‌رفت، گویا چراغی دستش داده شده بود و نوری برای او آماده شده بود. این از برکات توسلات و معنویت ایشان بود. 🔸 همیشه دستش برای این ملت به دعا بلند بود. اگر جایی خشک‌سالی می‌شد، اگر جایی مردم در فشار قرار می‌گرفتند، اگر جایی زلزله می‌شد، اشک از چشمان او سرازیر می‌شد و گریه می‌کرد و می‌گفت یا صاحب‌الزمان! یا صاحب‌الزمان! ایشان تمام همّش این بود که توجه مردم را به حضرت بقیة‌الله زیاد کند. 🔹 خیلی‌ها می‌آمدند، نامه می‌نوشتند، حوائجی داشتند، مشکلاتی داشتند. فقط یک چیز می‌گفت، می‌گفت توسل به آقا امام زمان را فراموش نکن، دو رکعت نماز #امام_زمان‌ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بخوان و مشکلت را محضر آقا عرضه کن، آقا جواب می‌دهند. ادامه دارد.. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌