💠قرآن و حضور قلب 🔻شخص می‌گوید اگر این مقدار قرآن بخوانم، توجه [و حضور قلب] ندارم. درحالی که توجه را باید درستش کرد، نه اینکه تلاوت را از خودت بگیری؛ توجهش کم است باید توجه را به قرائت اضافه کرد. بر فرضی که این التزام را داشته باشی که، تلاوت خوب، قابل توجه (یعنی زیاد خواندن)، بر فرضی که بخشی از این تلاوت را سحر انجام بدهی، با توجه انجام بدهی و برای خودت دورۀ ختم قرآن داشته باشی باز دشمن‌شناسی لازم است. 🔸«فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ ؛ پس آنگاه كه قرآن بخوانى از شيطان مطرود به خدا پناه ببر. (نحل، 98)» حالا که می‌خواهی وارد فضای قرائت بشوی، نگذار شیطان بر تو مسلط شود، شیطان با همین افکاری که انسان را متشتت و پراکنده می‌کند و ذهنیاتی که مشغول می‌کند، انسان را دور می‌کند. 🔹انسان این قدر در این راستا و ارتباط با قرآن می‌تواند ورزیده بشود که یک نوع نوری او را راهنمایی کند به این نظام‌نامۀ قرآنی، این داروخانۀ قرآنی، این شفای قرآنی، این رحمت قرآنی... ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺شناسه رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در شبکه‌های اجتماعی: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌