🔖 قسمت چهارم، ادامه قبل... 🔻 واعبده کأنّک تراه فان لم تکن تراه فانّه یراک (و او را چنان عبادت کن گوئیا او را می بینی پس اگر او را نمی بینی او حتما تو را می بیند) 🔸 و التفت دائما الی عظمته و حقارتک و رفته و دنائتک و عزّته و ذلّتک و غناه و حاجتک (و دائما متوجه بزرگی او و حقارت خود و بلندی او و پستی خود و عزت او و ذلت خود و بی نیازی او و حاجتمندی خود باش) 🔹 و لا تغفل شناعة غفلتک عنه جل جلاله مع التفاته الیک دائما و قم بین یدیه مقام العبد الذلیل الضعیف و تبصبص تحت قدمیه بصبصة الکلب النّحیف (و از زشتی غافل بودنت از او، غافل مباش با این که او دائما به تو توجه دارد، و در برابر او چون بنده ای ذلیل و ناتوان بایست و همچون سگی نحیف در زیر قدمهای او دم جنبانی کن) 🔸 اَوَ لا یکفیک شرفا و فخرا انّه اذن لک فی ذکر اسمه العظیم بلسانک الکثیف الذی نجّسته قاذورات المعاصی؟ (آیا این شرف و افتخار، تو را کافی نیست که در بردن نام بزرگش به زبان ناپاک تو که کثافات گناهان آن را ناپاک کرده، به تو اذن و اجازه فرمود؟) ادامه دارد... ‌ ‌