* 🔻می‌گفتند یکی از علما خیلی احتیاطی بود و خیلی مقدس بود. روضه که می‌خواست بخواند می‌گفت: آن چه که مسلم است امام حسینی بوده و کربلایی هم بوده و آن حضرت گویا تشنه هم شهید شده است. بعضی از شدت گریه بی هوش نیز می‌شدند؛ چون صدق و باطن داشتند. آقای سیدکاظم قزوینی منبری قابلی بود. این اواخر در حسینیه‌ی کربلایی‌ها در تهران منبر می‏رفت. مردم پای منبرهایش ضجّه می‏ زدند و بسیار گریه می‏ کردند. ایشان می‏ گفت: ایّام طلبگی‌مان فلان منبری می‏ آمد و خیلی‏ طلبه‏ ها گریه می‏ کردند. یک روز یکی از طلبه‏ ها به شوخی گفت: آقا شما فکر نکن اینکه مردم گریه می‌کنند به‌ خاطر اصول فنّی شماست؛ بلکه به‌خاطر ماه محرّم است و ... گفته بود: حالا که ماه محرّم نیست؟ آن طلبه گفته بود: نه گفته بود: یک صندلی بیاور، من می‏ خواهم برای تو روضه بخوانم. صندلی را آورد و نشست و گفت: السلام علیک یا اباعبدالله طرف گفته بود: من دیگر چیزی نفهمیدم، تا اینکه دیدم شانه‌هایم را ماساژ می‌دهند که به هوش بیایم. گاهی عنایات خود حضرت اباعبدالله علیه‌السلام است. ‌ ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی نشر آثار حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 👉 @nasery_ir ‌ ‌