#رشد
💠 خروج از کودکی نفس
🔻 نگاه ميکنيم يک نفر هفتاد سال دارد ولي کودک درون او هنوز ارتقاء پيدا نکرده است و اين، مسئلهاي بوده است که اولياء الهي شفاف زاويهي کودکي را در نَفس و جان يک نفر ميديدهاند ولو بعد از هفتاد سال.
🔸 شايد بخش روانشناسي صحيح و عميق، الان به بخشي از اين قضيه آنهم به طورناقص پي ببرد، ولي نگرش اولياء الهي در نگاه اول [اين بود] که مخاطب را ترجمه ميکرد، ميديدند يک نفر هنوز کودک است، چرا کودک است؟ به خاطر اينکه براي آزادي و رشد سعي نکرده است.
🔹 کودکي يک زاويهاي است که «لو خلّي و طبعه» [طبیعتاً] خيليها دوست دارند با آن باشند، چون براي نگه داشتن کودکي کمک از وهم ميآيد.
🔸 کودکي يک فصلي است که بر انسان گذشته است، فصلي است که انسان با آن حال، خورده است، خوابيده است، زندگي کرده است. بچهي کوچکي که وقتي ميخواهد از خيابان رد شود دوست دارد دست او در دست يک نفر بزرگتر باشد، رد کردن اين مرحله و اين حس و تبديل آن به اينکه بتواند بزرگتري کند، خُب اين معلول اين است که نَفس ارتقاء پيدا کند و از اين حالت، رشد کند و ارتقاء پيدا کند و بالا بيايد.
ادامه دارد...
┄┅═✧❁••❁✧═┅┄
🔺کانال رسمی نشر آثار حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
👉🏻
@nasery_ir