🔻من در جوانی به همراه والدمان، آیت‌الله ناصری حفظه‌الله‌تعالی، خدمت شخصی به نام آقاسیدعلی میرفتیم. ایشان مطالبی از امام زمان علیه‌السلام نقل می‌کرد؛ آن هم نه از خود حضرت؛ بلکه یک واسطه‌ای به نام حاج علی در این بین بود. حاج علی پیرمردی بود که در بیابان‌ها و كوهستان‌های اطراف شهرضا باغی داشت و فقط با همسرش در آنجا زندگی میكرد. آنان تمام احتیاجات زندگیشان را از آن باغ تأمین میكردند و احتیاجی به بیرون‌رفتن از آن باغ نداشتند. این قضیه مربوط به حدود هشتاد سال پیش است. این پیرمرد، گاهی خدمت حضرت میرسید و واسطه‌ای بود که اخبار را به مرحوم سیدعلی دولت‌آبادی كه در اصفهان بود می‌رساند. جملاتی را که مرحوم سیدعلی نقل می‌کرد، آثار صدق از آن‌ها پیدا بود. گاهی که تشرّف برایش پیدا شده بود، ملاقات ایشان برکات داشت. وقتی انسان کنار او می نشست، عشق به امام زمان علیه‌السلام از تمام وجودش معلوم بود و مرتّب اشک می‌ریخت. گاهی اصلاً صحبت هم نمی‌کرد؛ بلکه با همان سكوتش تأثیری عمیق در دل انسان می‌گذاشت. معلوم بود كه از ناحیه‌ی مقدّسی به ایشان كمک میشود. ادامه دارد...