🔻 سعدی در مقدمه‌ای که بر کتاب رسائل نثر خود نوشته، می‌نویسد: سالک می‌رسد به‌جایی که می‌بیند قلبش تنگ‌ شده است و پر از کفار است. از خداوند می‌خواهد که دیگر آن افراد کافری که درون قلبش هستند را خارج کند: و این مقام نوحی است: وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا (نوح ۲۶) (ترجمه: نوح گفت: پروردگارا! هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار!) (رسایل نثر، سعدی، مقدمه، شماره۱) ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔹 تلگرام و ایتا: @Nasery_ir 🔸 واتساپ: www.al-hady.ir ‌ ‌