💠 معنای جسمانی بودن معاد 🔻 آیت الله کشمیری این روایت را می‌خواندند که قبل از ورود به بهشت یک بازاری به نام سُوق الصُوَر هست که قیافه‌های مختلف، به اصطلاح جلد، آن‌جا آویزان کرده اند هر کس دوست داشته باشد یکی از آن‌ها را می‌خرد و می‌گوید من می‌خواهم در این قالب دربیایم به او گفته می شود از این جلد دربیا و به آن جلد برو. 🔸 شاید یک سِری از این چیزها امثال ملاصدرا را بر این وا داشت که بگوید معاد جسمانی است؛ اما جسمی به حسب آن عالم. 🔹 این جسم دنیایی برای همین جا است یا دلیل آن امثال روایتی است که می‌گوید بعضی‌ها به حالت بوزینه محشور می‌شوند؛ اینگونه روایات فقط از آن کانال قابل توجیه است که جسم لطیف باشد و صورت‌های مختلف داشته باشد. 🔸 حالا بعضی‌ها مطلقا معاد جسمانی را انکار می‌کنند، در حالی که معاد جسمانی از ضروریات دین است؛ ولی مثل ملاصدرا می گویند نه، معاد جسمانی است اما جسمی به حسب آن عالم، نه جسمی به حسب این عالم. 🔹 آن وقت فرق‌های آن را هم می‌گویند؛ مثلاً در بهشت ادرار و مدفوع نیست که به قول علامه طباطبایی قدس سره همین یک فرق کافی است و إلّا انکار معاد جسمانی را نمی‌کنند، می‌گویند جسم آن از این‌جا لطیف‌تر است. 🔸 وقتی انسان سر از قبر بیرون می‌آورد «يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ» روایت دارد که دو تا دست خود را در دهان خود می‌کند و شروع به جویدن تا آرنج می‌کند، حالا شما این کار را در دنیا با این جسم بکن، نمی‌شود. طبعاً یک لطافتی لازم دارد. ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔹 تلگرام و ایتا: @Nasery_ir 🔸 واتساپ: www.al-hady.ir ‌ ‌