🔻 انسان حسی دارد به نام بصر که هر چه دیدنی است را با چشم می تواند ببیند؛ ولی خداوند برای بشر به این قناعت نکرده و یک قوه ای در باطن بشر قرار داده به نام بصیرت؛ بصیرت درک عوالم نامحسوس است. 🔸 چشم فقط محسوسات را درک می کند ولی برای این که بشر بتواند با عالم بالا ارتباط پیدا کند بصیرت را هم به انسان داده است؛ 🔹 اما بصیرت همینطوری بدست نمی آید. بصیرت یعنی بینایی چشم دل؛ بصیرت یعنی روشن بینی؛ بصیرت یعنی ارتباط با ملکوت و دیدن آن‌ها. 🔸 از امیرالمومنین علیه السلام پرسیدند یا امیرالمومنین هَلْ‏ رَأَيْتَ‏ رَبَّكَ‏ حِينَ عَبَدْتَه‏؟ یعنی آیا خدای خود را موقع عبادت دیده ای؟! حضرت فرمودند: وَيْلَكَ مَا كُنْتُ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَه‏! من خدائی را که ندیده باشم عبادت نمی کنم. سائل پرسید چطوری خدای را دیده ای؟! فرمودند: وَيْلَكَ لَا تُدْرِكُهُ الْعُيُونُ فِي مُشَاهَدَةِ الْأَبْصَارِ وَ لَكِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ. چشمها نمی توانند او را در مشاهده ظاهری درک کنند بلکه دلها او را به حقیقت ایمان خود می بینند.( الكافي، ج‏۱، ص: ۹۸) 🔹 یعنی خداوند را با چشم ظاهر نمی شود دید بلکه با بصیرت می شود او را درک کرد.‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔹 تلگرام و ایتا: @Nasery_ir 🔸 واتساپ: www.al-hady.ir ‌ ‌