🔻ما در عالَم مادّه و دنیا، مثل كسی هستیم كه می خواهد غذای لذیذی بخورد؛ ولی بر زبان او پلاستیكی نازك كشیده شده است؛ ببینید چنین کسی چطور غذای لذیذ به دهانش طعم نمی دهد و اگر آن پلاستیك را بردارد، چقدر برای او لذّت‌بخش می شود؟ وقتی انسان از جسم و بدن خود بگذرد، مثل این است كه آن پلاستیك نازك را از روی حس‌های او برداشته اند؛ البته به شرطی كه انسان، شلوغ نباشد؛[ منظور این است که افکار متشتّت نداشته باشد. ] و راهی به عالم معنا پیدا كرده باشد. ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ┈•• گپ •• سروش •• ایتا ••┈ ‌ ‌