🔻 اکنون این آیه از سوره حشر به ذهنم آمد که: «وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ»؛ (و مانند كسانى نباشيد كه خدا را فراموش كردند پس خدا هم خودشان را از يادشان برد. (حشر، ۱۹)) 🔸 شما که خدا را فراموش می‌کنید، خدای متعال یک نوع خودفراموشی بر شما مسلط می‌کند، که یک نوع استدراج می‌شود و جنس استدراج اینطور است که به تعبیر امروز، انسان نمی‌فهمد از کدام زاویه لطمه خورده است. 🔹 «سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ» (ما به تدريج آن‌ها را از آن جا كه نمى‏دانند گرفتار خواهيم ساخت.(قلم، ۴۴)) 🔸 وقتی انسان گم می‌شود، اینگونه می‌شود، نمی‌داند از کدام سمت لطمه خورد. استدراج به چه دلیل آمد؟ چگونه آمد؟ 🔹 گاهی همین بیماری‌های پیچیده را قرآن در لایه‌های دیگر برای کسی که: «لمن کان له قلب» (برای کسی که دل بیدار دارد) ترجمه و باز می‌کند؛ مثلا می‌فرماید: «وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ» (مانند کسانی نباشد که خدا را فراموش کردند پس خدا هم آنها را به خودفراموشی مبتلی نمود. حشر، ۱۹) 🔸 این فرد، متذکر بود، ولی آمد تذکرش را تبدیل به نسیان کرد. این فرد می‌توانست متوجه شود و متوجه باشد و متوجه بماند، اما نسیان را به جای تذکر قرار داد. خدای متعال کاری کرد که خودش را هم گم کند. 🔹 کلید برای یافتن خود در قرآن فراوان است. مهم این است که انسان جستجو کند. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔹 تلگرام و ایتا: @nasery_ir 🔸 واتساپ: wa.me/989338010649 ‌ ‌ ‌ ‌