🔻 ما وقتی به مشاهد مشرفه می‌رویم، غالباً حاجت‌هایی که می‌خواهیم خیلی کوچک است! اهل‌بیت علیهم‌السلام که از آن طرف، ما را می‌بینند بزرگ هستند. 🔸 گاهی تجربه کردیم و برای انسان پیش آمده است که مثلاً در مشهد وقتی یک حال توسلی پیش آمده یا در وقت خداحافظی، انسان شروع به گفتن چندتا از حاجت‌هایش کرده است و بعد از مدتی که از زیارت بر می‌گردد می‌بیند حاجت‌هایش داده شد. 🔹 پس وقتی عنایت می‌کنند چرا بزرگ نخواهیم و نمی‌توانیم بزرگ بخواهیم؟! این ناتوانی، به خاطر نوع دید ما است. چرا ما نتوانسته‌ام به گونه‌ای بخواهیم که مشکلات اصلی‌مان رفع بشود؟ چرا اینقدر نگاه‌ها و دیدگاه‌هایمان تنگ و کوچک است؟ 🔸 حتی بزرگترین مسائلی که انسان به آن گیر می‌کند و درخواست می‌کند، وقتی داده می‌شود می‌بیند کوچک بوده است، خیلی کوچک بوده است! و اهل‌بیت خیلی بزرگتر هستند. 🔹 بعضی فوری یک روایت می‌خوانند که خداوند به حضرت موسی فرمود: یا موسی نمک غذایت را هم از ما بخواه؛ (عدةالداعي .ص۱۳۴) این روایت هم درست است ولی مهم است که انسان در محضر امام، چه بخواهد، چون در افراد متفاوت است. 🔸 از بین چندتا زیارت، در بعضی از آن‌ها درک محضر [حاصل] می‌شود و به قول امروزی‌ها در بعضی از آن‌ها سیم، وصل می‌شود که در آن زمان انسان باید حواسش باشد چه بخواهد یا قبلاً روی خودش کار کرده باشد و خودش را اصلاح کرده باشد که بزرگ باشد و بزرگ بخواهد. 🔹 سخت‌ترین مشکلات وقتی که رد می‌شود، از آن طرف که نگاه می‌کنیم می‌بینیم مشکل رفع شد؛ اما مشکلات اصلی ماند. انسان اگر بخواهد از بابِ طرح جزئیات وارد بشود، می‌بیند طرح جزئیات، فراوان است و چقدر این محضرها کم پیش می‌آید و اگر انسان قدر نداند چقدر گرفتار می‌شود و چقدر کوچک و حقیر می‌شود. 🔸 اگر دستمان به شاه‌کلید رسید حداقل یک دری را باز کنیم که در طول مدت به دردمان بخورد. البته آنقدر الطاف الهی زیاد است که گاهی در مواقع حساس حتی هدایتِ طرحِ حاجت را خود اهل‌بیت به عهده می‌گیرند که یک نفر به خودش لطمه نزند. ادامه دارد... کد 834‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌