🔻 در قرآن مکرر به فرعون، لقب مُسرف داده شده است مانند این آیه که فرمود: «وَ إِنَّ فِرْعَوْنَ لَعالٍ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ؛» (یونس ۸۳) (فرعون، برتری‌جویی در زمین داشت؛ و از اسرافكاران بود.) 🔸 با اینکه فرعون، خیلی خطاهای دیگر هم دارد، منتها قرآن او را به مسرف بودن ملامت می‌کند؛ چرا؟ به خاطر اینکه شما نگاه کنید از زمان فرعون، چقدر استعدادهای آمادۀ پذیرش توحید - چه در همان زمان، چه در قرون بعد - بودند که بر اثر این خبط و خلط و خطای فرعون، هدر رفتند و اسراف شدند! 🔹 چقدر به پذیرش توحیدی، لطمه خورد! چقدر بر اساس جریان طبیعی می‌توانست موحد بیشتری، ارائه شود! اما کشتاری که فرعون در زمان خودش کرد، چه نسل‌هایی برداشته شد! چقدر از دریافت اصول توحیدی، دور شدند! چه امکاناتی، بدون بهره‌وری توحیدی، هزینه شد! 🔹 فرعون، اولین مسرف عالم بود. چنین فردی، نگذاشت بهره‌وری صحیحی از نسل به نسل و امکاناتی که برای‌شان است، بشود و مسیرشان را منحرف کرد. اما غالبا اسراف، این‌طور معنا نمی‌شود. کد ۸۳۵ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌