📚 ✅ مروری بر حکمت 110 📜 قال علیه‌السلام: لا یُقِیمُ اَمْرَاللهِ سُبْحَانَهُ اِلَّا مَنْ لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارعُ و لَا یَتَّبِعُ الْمَطامِع 📃 امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: به‌پا نمی‌دارد امر خدای متعال را مگر کسی که سازش نمی‌کند (رشوه نمی‌گیرد) و ذلت نمی‌پذیرد و از طمع‌های پیروی نمی‌کند. ⭕️ کسی رشوه می‌گیرد که به «روزی دهنده بودن خدا» اعتقاد کامل ندارد. مال حرام زندگی انسان را نابود می‌کند. از امام صادق علیه‌السلام سوال شد زندگی خود را بر چه چیز استوار کردید؟ فرمودند بر ۴ چیز: دانستم رزق من را کسی جز من نمی‌خورد پس آرامش خاطر پیدا کردم. ⭕️ کسی از قدرت‌ها می‌ترسد که خداوند را «قادر» و «مسلط» بر عالم نمی‌داند. خدا را «ناظر» بر اعمال و رفتارش نمی‌بیند. به‌خاطر ترس از افراد قدرتمند حاضر است خلاف دین عمل کند. در ادامه حدیث قبل امام صادق (ع) فرمودند: دانستم که خدای متعال همیشه من را می‌بیند، پس حیا کردم! ما چه‌قدر به قدرت و حمایت خدای‌مان اعتماد و ایمان داریم؟ ⭕️ پیروی از هوا و هوس و طمع‌های دنیایی انسان را کور می‌کند. باز هم باید ریشه این کار را در توحید و اعتقادات پیدا کنیم. باید نفس‌مان را تربیت کنیم. اگر کسی همیشه به‌یاد خدا باشد و بتواند نفسش را مدیریت کند خدا هر لحظه و همه‌جا کمک او خواهد بود. آیا ما آن‌قدر اعتقاد داریم که برای فرار از گناه به سمت هفت درب قفل شده ا بدویم برای رضای خدا؟ در گره‌های زندگی این اعتقاد را به کار می‌گیریم یا به دنبال بهانه برای ارتکاب گناه و معصیت هستیم؟ هر چه بیشتر سختی و رنج را تحمل نماییم شیرینی نصرت و پاداش الهی نیز بیشتر می‌شود. ✅ عضویت در کانال نثرطوبی 🆔 @nasretooba