ای بهشت قرب احمد فاطمه (س) لیله‌القدر محمد (ص) فاطمه (س) ای خدا مشتاق یا رب یا ربت ای سلام انبیا بر زینبت عالم خاکی محیط غربتت آفرینش گشته گم در تربتت کاروان دل روان در کوی تو قبله جان محمد (ص) روی تو عصمت حق، کوثر پیغمبری بلکه زهرای محمد (ص) پروری مشعل شب‌های احیای علی نقش لبخندت مسیحای علی خانه‌ای کوچک پناه عالمت عمر خلقت یک دم از عمر کمت عمر تو بالاتر از ارض و سماست هیجده سالت اگر خوانم خطاست گرچه در این گردش لیل و نهار زیستی با خاکیان هجده بهار اولین نور، آخرین روشنگری هم ازل را هم ابد را مادری خلق عالم سائل و روزی‌خورت لیف خرما وصله‌های چادرت ای سه شب بی‌قوت و از قوت تو سیر هم یتیم و هم فقیر و هم اسیر وحی بی‌ایثار تو کامل نشد هل اتی بی‌نان تو نازل نشد آن که خاک مقدمش جان همه گفت جان من فدای فاطمه (س) ای که در تصویر انسان زیستی کیستی تو کیستی تو کیستی؟ فوق هر تعریف و هر تفسیر هم پاک‌تر از آیه تطهیر هم ای سجود آورده بر پای تو سر ای خدا هم از نمازت مفتخر مرتضی را محو صحبت کرده‌ای غرق در دریای حیرت کرده‌ای مدح تو کی با سخن کامل شود وحی باید بر قلم نازل شود آفرینش مانده حیرانت بسی به که نشناسد مقامت را کسی بیم دارم هر که بشناسد تو را در مقام بندگی خواند خدا ای دو عالم قبضه‌ای در مشت تو وی زمام خلق در انگشت تو انبیا را رهبری کن فاطمه (س) اولیا را مادری کن فاطمه (س) خاک را فیض تو آدم می‌کند فضه‌ات اعجاز مریم می‌کند بر در بیتت مقام قنبری نیست کم از رتبه پیغمبری آسمانی‌ها مسلمان تواند بنده‌ی مقداد و سلمان تواند آنچه هست و نیست فیض عام توست خوش‌ترین ذکر امامان نام توست از نبی تا حضرت مهدی همه ذکرشان یا فاطمه یا فاطمه خلق عالم بر درت استاده‌اند انبیا در محضرت استاده‌اند سائل بیت گلینت عالمی بسته نبود باب احسانت دمی ای گدا با کوه غم خرسند تو حل صد مشکل ز گردن‌بند تو ای مهار ناقه‌ات زلف عفاف پیرهن بخشده در شام زفاف عفو را نازم که گردد بسترت قاتلت هم نیست نومید از درت سینه‌ی تو جنت پیغمبر است دامنت تا صبح محشر کوثر است عیسی از لطف تو صاحب دم شده آدم از خاک رهت آدم شده اخترانت جمله ماه عالمند دخترانت خوبتر از مریمند دست‌بوس قنبرت فرزانگی خاک پای فضه‌ات مردانگی از شب میلاد تا آخر نفس مصطفی یک دست را بوسید و بس آن هم ای دست خدا دست تو بود ای بر آن لب‌ها و دست تو درود زهره وام النجوم الظاهره راضیه، مرضیه، زهرا، طاهره خاک، مشتاق سجود فضه‌ات کل قرآن در وجود فضه‌ات تا ابد بادا سلام از داورت بر تو و دامان زینب‌پرورت مرغ جان را آشیان در بام تو نقش قلب آفرینش نام تو ای خدا را کلک قدت در کفت نام ما را ثبت کن در مصحفت عقل کل از کل هستی شد جدا تا چهل شب کرد خلوت با خدا این چهل شب در سرش شور تو بود بهر استقبال از نور تو بود چون تو ذات کبریا گوهر نداشت از محمد (ص) دوستی بهتر نداشت بهترین گوهر ز گوهر آفرین هدیه شد بر شخص ختم‌المرسلین دید قدر این گوهر را در زمین کس نداند جز امیرالمومنین جز علی کفو بر این گوهر ندید مشتری زین مشتری بهتر ندید تو، رسول‌الله، شویت بوالحسن هر سه یک جانید با هم در سه تن پس تویی‌ای عرش حق را قائمه هم محمد (ص) هم علی (ع) هم فاطمه (س) گر علی عالی اعلا نبود بر تو چون ذات خدا همتا نبود ای امیر‌المومنین حیران تو کیست تا گوید سخن در شأن تو مسجدالاقصای دل پروانه‌ات کعبه مشتاق طواف خانه‌ات در طواف خانه‌ات افلاکیان گوی سبقت برده‌اند از خاکیان خانه‌ای دیوار و سقف آن ز گِل خشت خشتش از محمد (ص) برده دل .:غلامرضا سازگار: @navaeeschool ------------------------- #شعر