◼️ شیون اهل حرم از شهادت عبدالله... ⚡️ شدّت غربت سیدالشهداء عَلَيْهِ‌السَّلَام در بین قتلگاه... وقتی که عبدالله بن حسن علیهماالسلام روی سینه عمو به شهادت رسید، ناله و فریاد بسیار از خیمه ها بلند شد. ▪️در نقلی آمده است: وقتی با شمشیر دست عبدالله بن حسن علیهماالسلام را قطع کردند و دست او به پوستی آویزان شد، ناله سر داد: وا اُمّاه! وا اُمّاه! در این هنگام، مادرش از خیمه‌ها با پای برهنه بیرون دوید و فریاد می‌زد: وا وَلَداه... وا قُرّةَ عیناه... 🔻نقل کرده‌اند: همین زمان بود که شمر ملعون منزجر و خشمناک شد و با توابع خود به خیمه‌ها ریخته و با نیزه به خیمه آن حضرت زد و فریاد زد: آتش بیاورید و خیمه ها را با اهلش بسوزانید. اهل خیمه از این حرف آن ناپاک بسیار بسیار ترسان و خوفناک شدند و ناله و فریاد را به شدت سر دادند. همین که ناله و فریادشان را سیدالشهدا علیه السلام در بین گودال شنید، بی قرار شد و از آنجا که قوت برخاستن نداشت، خود را بر زمین می کشید و می‌فرمود: وامحمداه وا علیاه وافاطماه واحسناه واحمزتاه واجعفراه واقلة ناصراه واغربتاه... پس شَبَث بن ربعی ملعون آمد و شمر و اتباعش را از خیمه ها برگردانید. 📚بحرالمصائب ج۵ص١٧٧ 📚ریاض المصائب (خطی) ص٢٣۶ 📚مخزن البکاء ص۶٣٣ 📚مهیج الاحزان ص۵٢٨