علت گریه امام حسن (ع) هنگام شهادت 🔻امام حسن (ع) به هنگام شهادت می‏ گریست. شخصی از آن حضرت پرسید: شما چرا گریه می‏ کنید؟ 🔺زیرا نسبتی که شما با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دارید کسی ندارد و بیست بار پیاده حج بجا آوردی و سه بار مالت را با خدا تقسیم کردی؟ ▪️قال علیه‏السلام: ▪️انما أبکی لخصلتین لهول المطلع و فراق الأحبة(۱) 🔻امام حسن علیه‏السلام فرمود: 🔹برای دو مورد گریه می‏کنم: ▫️برای هراس از لحظه‏ ی دیدار و دیگری جدایی یاران. 🔺و در حدیث دیگری آمده است: امام حسین علیه‏السلام از امام حسن علیه‏السلام پرسید: 🔸 چرا بی‏تابی می‏ کنی؟ با اینکه بر پدرانت رسول خدا و علی علیه‏السلام و مادرانت فاطمه و خدیجه و دایی‏هایت قاسم و طاهر و بر عموهایت حمزه و جعفر وارد می ‏شوی؟. ▪️قال علیه‏السلام: ▪️یا أخی ما جزعی الا أنی أدخل فی أمر لم أدخل فی مثله و أری خلقا من خلق الله لم أر مثلهم قط(۲) 🔺امام حسن علیه‏السلام فرمود: 🔹برادرم! بی‏ تابی من جز برای آن نیست که وارد فضایی می‏ شوم که تاکنون وارد چنین فضایی نشده ‏ام و آفریدگانی از خلق خدای می‏ بینم که هرگز چون آنها را ندیده ‏ام. 🔻و در حدیث دیگری آمده است: از امام علیه‏السلام علت گریه‏ اش را پرسیدند. ▪️قال علیه‏السلام: ▪️انی أسلک طریقا لم أسلکها، و أقدم علی سید لم أره(۳) 🔸امام حسن علیه‏السلام فرمود: 🔹من رهسپار راهی هستم که تاکنون گام در آن ننهاده ‏ام و مهمان بزرگواری هستم که ندیدمش. 📚منابع: (۱): بحارالانوار، ج ۶؛ ص ۱۵۹ (۲): تاریخ چهارده معصوم علیهم‏السلام، ص ۴۰۴ (۳): حلیة الابرار؛ ج ۴، ص ۵۸ ع ع